Tímarit Máls og menningar - 01.12.1976, Síða 46

Tímarit Máls og menningar
Hann hugsar: „Telpan segir satt, það er ég sem...“ Hann bögglar
miðann og kastar bak við sig.
10 Tommi tekur af sér gleraugun, leggur arm á garðsgrindina og bendir
telpunni að koma. „Heyrðu mig!“ segir hann.
11 Hnátan færir sig nær tortryggin. Stingur upp í sig putta. Segir: „Ég
er í gluggaparís... Langar þig?“
12 Tommi hlær barnslega. „Of gamall... En vilt þú tyggjó?“
13 Hnátan: „Já takk.“ Hún gengur til hans og tekur við lengju. Lítur
til Tomma: „Attu bara eina?“
14 Tommi kinkar kolli velferðarlega.
15 Hnátan: „Þá skiptum við henni jafnt. Mamma segir við eigum alltaf
að skipta öllu jafnt.“
Hún brýtur lengjuna í tvennt og réttir Tomma helminginn. Fer á
sprett.
16 Telpan hjá gluggaparísnum. Hún fleygir steinflögu og hoppar úr
glugga í glugga.
17 Tommi er hissa. Hann lítur á lengju-helminginn. Tautar: „Skipta
öllu jafnt!“ ... Hann rífur dapur utan af lengjunni og stingur upp
í sig.
„Jafnt,“ tuldrar hann og höktir á stað tyggjandi. Stafurinn dinglar í
olnbogabótinni: „Jafnt!“ Hann er hoknari í herðum.
TÍU
1 Bosmamikil kona, klædd stórrósóttum sloppi, opnar stofudyr. Hárið
strúað, andlitið ómeikað. Hún talar fram á ganginn:
„Góðan daginn, gerðu svo vel.“
Tommi birtist í gættinni: derhúfa, stafur, hanskar. Hans hár er renni-
slétt.
2 Þau takast í hendur. Hún segir: „Eva heiti ég Steins ... [ sýningar-
skránni... I símaskránni heiti ég Guðmundína Jensdóttir. Eva er
listamannsnafn. Gakktu inn. Ég tek húfuna og stafinn. Og hanska!“
348