Tímarit Máls og menningar


Tímarit Máls og menningar - 01.12.1976, Blaðsíða 13

Tímarit Máls og menningar - 01.12.1976, Blaðsíða 13
Bréf til Kristins E. Andréssonar skilnings á því sem spámennirnir höfðu sagt, þegar þú í Rauðum pennum laukst upp ritningum hinna útlendu rauðu penna. Allt fannst mér þetta svo framandi og torskilið að það minnti mig helzt á klassíska tónlist sem ég enn þann dag í dag get ekki skilið né hlustað á mér til ánægju eða afþreyingar. En auðvitað leyndi ég þessu í innstu fylgsnum sálar minnar, og ég bar mikla virðingu fyrir hinni nýju bókmenntastefnu sem átti að frelsa heiminn, því maðurinn er yfirleitt þannig af guði gerður að hann ber meiri virðingu fyrir því sem hann skilur ekki en hinu sem hann telur sig kunna nokkur skil á. En nú, þegar ég heyri þig rifja þetta upp eftir þrjátíu og sex ár, finnst mér að ég skilji þetta allt saman snöggtum bemr en 1935, hvort sem það stafar af því að ég hef vaxið eitthvað að vizku og náð síðan þá, eða að þér hafi tekizt betur að tjá þig en þegar þú kynntir okkur hina erlendu rauðu penna 1935, nema hvorttveggja sé. Því skulum við að minnsta kosti reyna að trúa. Þótt okkur finnist ef til vill nú að margt sé eða hafi verið skrítið í boð- skap Rauðra penna, verðum við að viðurkenna að þeir voru þrátt fyrir allt merkilegt þjóðfélagslegt fyrirbæri. Og þrátt fyrir allt voru tímar Rauðra penna skemmtilegir tímar. Hvað sjálfan mig snerti var ég með fremur sem áhorfandi en þátttakandi. Eg var menntunarlítill sveitamaður, en sveita- rómantík mín hafði liðið skipbrot þegar holskefla kreppunnar reið yfir, og mér skolaði upp á fjörur ykkar Rauðpennunga sem hverju öðru vogreki. Og þó að ég skildi ykkur ekki nema að takmörkuðu leyti fannst mér sem ég ætti ekki annarsstaðar skárra griðland. Eg trúði til dæmis aldrei á byltinguna. Þessvegna beið ég aldrei neitt tjón á sálu minni þegar löngu síðar kom til hins mikla uppgjörs og út- tektar Krústsjoffs á verkum og vinnubrögðum Stalíns. Má vera að þetta hafi verið borgaralegur veikleiki eða arfur frá árum sveitarómantíkurinnar. Innst inni held ég að ég hefði helzt kosið að skrifa sem óháður þjóðfélagsgagnrýnandi utan við alla isma og stefnur. En það var ekki hægt. Slíkur maður hlaut að verða utangarðs, að minnsta kosti eftir að Iðunn, hið ágæta tímarit Arna Hallgrímssonar, leið undir lok. Svo er líka annað. Eg held að kynni mín af ykkur Rauðpennungum hafi haft nokkur áhrif á stíl minn og rithátt og ekki til hins betra. Það á ekki að fara með klám í kirkju, sagði gamla fólkið. Og ykkur fannst víst að það ætti ekki að viðhafa óviðurkvæmilega spélni 315
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124

x

Tímarit Máls og menningar

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Tímarit Máls og menningar
https://timarit.is/publication/1109

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.