Tímarit Máls og menningar - 01.09.1978, Side 37

Viðtal við Wolf Biermann
menn og hann, að vopnin sem þeir bera hafi verið smíðuð af hans líkum
og að kúlurnar sem hann verði skotinn með séu líka gerðar af hans líkum,
þ. e. verkamönnum. Og hvað eru þessi aumu svín í „Bild-Zeitung“ annað
en menntamenn sem leigja andlega hæfileika sína því fólki sem á pen-
ingana og völdin. Þeir stunda þessa vinnu þangað til þeir kannast ekki
lengur við sjálfa sig. Og samt kemur alltaf upp aftur og afmr sú von, sem
er ekki alveg útilokuð, að þeir verði heldur ekki ófærir um að læra af
reynslunni til eilífðarnóns. Hvernig eigum við yfirleitt að geta komið
nokkru til leiðar á stjórnmálasviðinu ef við göngum að því sem vísu að
fólkið sem hefur látið ata út á sér heilabúið á þennan hátt haldi áfram að
láta fara þannig með sig? I smtm máli, ég las yfir þessum manni rétta
textann af þolinmæði og þá stamaði hann, að ég held hálfvonsvikinn:
Jæja, þá er allt öðru máli að gegna.
Wallraff: Þar varsm heppinn. Sennilega hefur þetta verið vegna þess
að þú hefur einu sinni unnið mál fyrir rétti með góðum lögfræðingi. Eftir
slíkt verða þeir alltaf svolítið varfærnari. Yfirleitt nota þeir þá aðferð að
láta mannúðlega, mjúka menntamannsrödd brjóta ísinn. Prenmðu orðin
veita síðan náðarhöggið að lokum. Og þá er yfirleitt alveg sama hvað
maður hefur sagt eða sagt ekki. Þeir rangtúlka jafnvel þögnina í munni
manns.
Þegar maður situr hér heima hjá þér dagsmnd, þá er það afmr næsmm
eins og í Chausseestrasse. Hingað kemur alls konar fólk að heimsækja þig,
nágrannar, félagar af vinnustöðum, af því þeir sjá í þér mann sem gæti
hjálpað þeim að glíma við vandamál sín.
Biermann: Já, þau koma hingað frá Altona, barnahópar, vinstri sinnaðir
foreldrar sem vilja byggja upp einhverja nýja stofnun til mótvægis gegn
unglingaheimilum ríkisins. Einn slíkur hópur var hér rétt áðan, og ég
ætla að syngja fyrir þau á morgun til að gefa þeim örlítinn byr í seglin.
Og svo hef ég sett saman dagskrá með Evu Mariu sem heitir: „og ljúfur
get ég líka verið“. Eva Maria Hagen er leikkona frá alþýðulýðveldinu
sem á í erfiðleikum hér vestra, og ég gerði þetta í upphafi hennar vegna.
A öllum árum mínum í alþýðulýðveldinu þýddi ég ljóð fyrir hana á þýsku
eða gerði lög við þýska texta. Hún hefur sungið þá í Ausmr-Þýskalandi
við mikinn orðstír. Þetta eru bersýnilega ópólitísk ljóð, en auðvitað era
þau að minnsta kosti eins pólitísk og mín venjulegu kvæði ef maður skilur
orðið pólitík ekki þröngum skilningi. Þessi kvöldsmnd, sem við höfum sett
Framhald á bls. 336.
255