Tímarit Máls og menningar


Tímarit Máls og menningar - 01.02.1983, Side 19

Tímarit Máls og menningar - 01.02.1983, Side 19
Gunnar Kristjdnsson Andstæðingar í öryggisleit Hví skyldu málefni friðarins vera mönnum svo hugleikin um þessar mundir sem raun ber vitni? Er ekki friður? Er ekki friður einkum á dagskrá þegar stríð er? Það er vissulega öllum kunnugt, að friður er ekki alls staðar í heiminum á þessari stundu. Víða leysa menn deilur, sýna yfirgang, kúga náungann eða verjast honum með vopnum. Og jafnvel á hinu friðsæla norðvesturhveli jarðar þar sem friður er sagður hafa ríkt allt frá lokum síðari heimsstyrjaldar, friður undir helskugga kjarnorkusprengjunnar, jafnvel þar hangir friður á bláþræði. En hvað er friður og hvað er stríð? Er friður, þegar vopnin tala ekki? Kjarnorkuvopn tala á annan hátt en önnur vopn, þögn þeirra eykur ekki frið í hugum manna, því þau tala með þögn sinni. Svo hafa menn talað um „hið þögla stríð“, hungrið, sem leggur 55 milljónir manna að velli á ári hverju, þar af 20 börn á hverri mínútu, tæpur milljarður manna býr við matarskort. Samt er nægur matur til og jörðin getur nært mun fleira fólk en nú byggir þessa jörð að óbreyttum aðstæðum hvað fæðuöflun snertir. En fjármagnið rennur til annarra hluta: til aukins vígbúnaðar. Hans vegna sveltur fólk um víða veröld, hans vegna óttast menn ótrúlega fullkomna hernaðartækni, hans vegna næra menn hatur hver til annars og hans vegna grefur kvíði og vonleysi um sig um allan heim. Það þarf því engan að undra að málefni friðarins séu mönnum hugleikin um þessar mundir. Fridur og hamingjuskilyrði Jeremía spámaður tók í hnakkadrambið á þeim spámönnum samtíðar sinnar sem töluðu fjálglega um frið fyrir um það bil 2700 árum og sögðu „friður, friður, þar sem enginn friður er“, svo vitnað sé í orð Jeremía sjálfs. Þá rétt eins og nú töldu margir sig vinna af einlægni í þágu friðarins. En ekki liggja allar leiðir til friðar, það ætti sagan að sýna. Þar á meðal voru leiðir falsspámanna sem gátu með rétti sýnt fram á, að stríð væri ekki. En þeir lokuðu augum sínum fyrir því, að skilyrða friðarins var ekki gætt þar sem fjöldi fólks bjó við misrétti, ótta, kúgun og einangrun. Friður var að mati spámannanna ástand, þar sem skapandi kraftar lífsins og samfélagsins fengu að njóta sín, þar sem jafnvægi ríkti, réttlæti, vinátta og nóg atvinna svo eitthvað sé nefnt. 9
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128
Side 129
Side 130
Side 131
Side 132

x

Tímarit Máls og menningar

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Tímarit Máls og menningar
https://timarit.is/publication/1109

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.