Tímarit Máls og menningar


Tímarit Máls og menningar - 01.02.1983, Side 58

Tímarit Máls og menningar - 01.02.1983, Side 58
Tímarit Máls og menningar Hlynur bifvélavirki var útá bílaverkstæði skítugur og olíublettóttur með gömul skítug hornspangargleraugu sem hann festi með svartri teygju gegnum grátt hárið afturá hnakka. I rauninni var Hlynur enginn bifvélavirki og bílaverkstæðið ekkert bílaverkstæði, hann var bara laghentur juðari sem hafði þennan skúr til umráða og dyttaði þar að bílhræjum sem hann sankaði að sér. Hann var sérfræðingur í austurevrópskum bílum, rússneskum moskóvits, tékkneskum skóda og austurþýskum plastbílum, þeir urðu jafnan næstum verðlausir eftir nokkur ár, án þess að vera ógangfærir eða alveg ónýtir. I þannig ástandi fékk Hlynur þá fyrir slikk og dröslaði þeim heim að skúr, meiningin var sú að gera þá upp og selja síðan með hagnaði. Hann byrjaði alltaf á þeim með miklum krafti, reif í sundur, lagaði, bætti, kýttaði, þessi var kannski með gott boddí en ónýtan gírkassa, þá tók hann gírkassann úr öðru hræi sem var með ónýtt boddí, hann skrúfaði lakkaði og smurði, en kláraði aldrei neitt. Hann hafði bara gaman af hálfónýtum druslum en missti áhugann þegar þær áttu eftir herslumuninn í að verða heillegir bílar. Hálfkaraðir stóðu þeir og rykféllu í skúrnum um mánaðartíma, svo fóru þeir að vera fyrir og voru dregnir aftur út til að grotna niður og verða aftur að hræjum. Bílflökin í kringum skúrinn voru óteljandi, það var svo mikið skil- greiningaratriði hvað telja átti bíl, sumir voru hálfir, aðrir ekkert nema grindin og dekkin, bretti og hurðir í hrúgu, vélar og gírkassar innanum bíla í heilu lagi; það var ekki hægt að telja flökin í stykkjum, hefði þurft að reikna þau út eftir vigt einsog brotakexið úr kexverk- smiðjunni. Hlynur var álitinn góðmenni, brosti mikið, en það náði aldrei til augnanna, svo datt brosið og hann varð aftur áhyggjufullur hrukkótt- ur og andvarpandi. Af hverju hann var alltaf svona áhyggjufullur skildi enginn. Það var svosem ekki baslið á Hlyni. Hann átti Hlynsbragga, sem var stærsti bragginn í hverfinu, einsog T í laginu, með svona botnlanga út úr aðalskálanum, Hlynur kallaði það kálfinn. Bragginn var heillegur og skar sig úr, oftast málaður. Þar bjó hann með konunni sinni sem var kölluð Lauga skakka afþví hún var eitthvað lömuð og skakklapp- aðist áfram. Hún var þvottakona, þvoði þvott fyrir fólk hvaðanæfa að úr bænum og hafði það miklar tekjur, að Hlynur gat rólegur leyft 48
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128
Side 129
Side 130
Side 131
Side 132

x

Tímarit Máls og menningar

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Tímarit Máls og menningar
https://timarit.is/publication/1109

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.