Gripla - 20.12.2008, Blaðsíða 146

GRIPLA144
the existence and imperfect understanding of the Creator were deduced
through examination of his creation:
Af þvílíkum hlutum grunaði þá, at nǫkkurr mundi vera stjórnari
himintunglanna, sá er stilla myndi gang þeira at vilja sínum, ok
myndi sá vera ríkr mjǫk ok máttigr, ok þess væntu þeir, ef hann réði
fyrir hǫfuðskepnunum, at hann myndi ok fyrr verit hafa en him-
intunglin... Þá vissu þeir eigi, hvar ríki hans var; en því trúðu þeir,
at hann réð ǫllum hlutum á jǫrðu ok í lopti himins ok him intunglum,
sævarins ok veðranna.62
But their knowledge was limited to human reason and unaided by divine
illumination:
En alla hluti skildu þeir jarðligri skilningu, þvíat þeim var eigi gefin
andlig spekðin; svá skilðu þeir, at allir hlutir væri smíðaðir af
nǫkkuru efni.63
He then describes the rise of Norse paganism as the deification of ancient
kings, migrating from Asia to the North:
í þeim hluta veraldar [i.e., Asia] er ǫll fegrð ok prýði ok eignir
jarð ar-ávaxtar, gull ok gimsteinar; þar er ok mið verǫldin; ok svá
sem þar er jǫrðin fegri ok betri ǫllum kostum en í ǫðrum stǫðum,
svá var ok mannfólkit þar mest tígnat af ǫllum giptunum, spekinni
ok aflinu, fegrðinni ok allz konar kunnostu.64
...
Eɴ hvar sem þeir [i.e., Óðinn and his men] forv ifir lǫnd, þa var
agæti mikit fra þeim sagt, sva at þeir þottv likari goþvm en
monnvm.65
...
ok sa timi fylgþi ferþ þeira [i.e., Óðinn and his men], at hvar sem
62 Edda Snorra Sturlusonar: Udgivet efter håndskrifterne af kommissionen for det arnamagnæanske
legat, ed. Finnur Jónsson (Copenhagen: Gyldendalske Boghandel – Nordisk Forlag, 1931),
2–3.
63 Ibid., 3.
64 Ibid., 3.
65 Ibid., 5.