Són - 01.01.2003, Blaðsíða 56

ÞÓRÐUR HELGASON56
Benedikt Þorvaldsson Gröndal skreytir ljóðahátt sinn með innrími í
kvæðinu „Heimtur úr helju“ í Ljóðmælum auk þess sem langlínurnar
eru furðulangar:41
Á brotsjóum bröttum,
mót brimgarði háum
siglir gnoð fyrir sundurtættum voðum.
Úr hafsnauð þeir hleypa,
flýja helfarar-dansinn.
Það er barist meðan blaktir líf á skari.
Aðalhendingarnar gnoð : voð- og bar- : skar- setja auðvitað mark sitt á
háttinn.
Mörg skáld hafa leitast við að gera ljóðaháttinn ögn hefð-
bundnari með því að gæða hann rími í þriðju og sjöttu línu. Dæmi
um slíkt er „Á sjó og landi“ (annað erindi) í Frá vordögum eftir
Benedikt Ingimarsson:42
Varð styrr stór
úr stormbliku
ógurlegt Ægis svið.
Hrannaðist hafsjór
í helkviku.
Hallaðist skúta á hlið.
Þorsteinn Valdimarsson hafði dálæti á ljóðahætti og sýndi það í
verkum sínum. Hann útfærði sinn eigin ljóðahátt með því að stytta
hann um eina línu:43
Úrg er haustgríma.
Ung í skauti
svæfir móðir mög. —
Sér hún berg gnæfa
úr græði víðum.
41 Benedikt Þorvaldsson Gröndal (1918:96).
42 Benedikt Ingimarsson (1975:69).
43 Þorsteinn Valdimarsson (1952:54). Eysteinn Þorvaldsson (1988:21) hefur gert
þessu skil í inngangi að Ljóðum Þorsteins Valdimarssonar, „Hjarta mitt er söngur“.