Són - 01.01.2003, Blaðsíða 98

Són - 01.01.2003, Blaðsíða 98
EINAR SIGMARSSON98 algengari í útleitnum ljóðum en hverfur hér í skuggann af fimi skáldsins sem hafði auga fyrir markvissri byggingu.23 V Lítið eitt um hugsanlegar vísanir Kvæði eru sett saman á árunum 1940–1944 en samt er þar lítið um beina pólitíska ádeilu.24 Kristinn E. Andrésson telur það stafa af fögn- uði Snorra yfir að vera aftur umvafinn íslenskri náttúru: „[S]káldgáfa hans lifnaði og frjóvgaðist er hann kom heim aftur, en gleðin yfir heimkomunni til landsins tendraðist í bjarta sól af sigurfögnuði þjóð- arinnar.“25 Þorleifur Hauksson hyggur að í náttúruljóðunum í Kvæðum hafi Snorri séð „athvarf í fögnuðinum yfir fegurð náttúrunnar og jafn- vel fyrirheit ókominna daga“.26 Páll Valsson les úr bókinni „gleði og hrifningu yfir því að vera kominn heim, hafa fundið rætur sinnar eigin ljóðlistar. [...] Kvæði er[u] fagnaðaróður þess manns er hefur fundið það er hann leitaði að og var hjartfólgið“.27 Til sanninda- merkis bendir hann á fyrstu bók Snorra, skáldsöguna Høit flyver ravn- en (Hátt flýgur hrafninn) frá 1934, en hún er skrifuð á norsku og segir frá Steinari Arnarsyni, ungum málara sem þarf að kljást við sjálfan sig og list sína. Snorri var nokkuð fyrir að vísa til norrænnar goðafræði. Ofurnæm heyrn dagsins í „Haustið er komið“ vekur hugrenningatengsl við Heimdall, útvörð goða, en hann „heyrir ok þat er gras vex á jÄrðu 23 Ljóð með margþættu efni og fjölbreyttum myndum eru kölluð útleitin (sænska ex- pansionslyrik) en miðleitin ljóð (sænska koncentrationslyrik) eru stutt og orðfá, með einn óskiptan efniskjarna og án margbrotinnar myndbyggingar (sjá Óskar Halldórsson 1977:142–147). Eysteinn Þorvaldsson (1980:252) telur að Snorri hafi „stefnt til stöðugt meiri hnitmiðunar og ort mörg afar myndræn ljóð í knöppum stíl sem erfitt mun að jafnast við að listfengi“. Við svipaðan tón kveður hjá Páli Valssyni (1990:40, sjá líka bls. 76) sem segir að flest ljóð Snorra í Kvæðum séu „útleitin og mælsk, öndvert við hans síðari bækur“, litaorðum fari til dæmis fækkandi með hverri bók. Hann efast samt ekki um að „Haustið er komið“ beri vitni „um hnit- miðun og hversu þrauthugsuð ljóð Snorra eru að uppbyggingu“ (Páll Valsson 1990:42). 24 Helga Kress hefur fært fyrir því rök að í kvæðinu „Mér dvaldist of lengi“ í bókinni Á Gnitaheiði sé þjóðfélagsleg skírskotun sem „liggur ekki í orðanna bókstaflegu [svo!] hljóðan heldur í myndmáli […] og formgerð“ (Helga Kress 1981:143). Hún telur að svipuðu máli geti gegnt um fleiri nýlýrísk ljóð Snorra og nefnir til sög- unnar „Í Úlfdölum“ í Kvæðum. Í báðum þeim ljóðum er brugðið upp náttúrumynd en enginn mælandi (enginn ég) er í kvæðinu „Haustið er komið“ enda minnist Helga ekki á það. 25 Kristinn E. Andrésson (1953:107, sjá líka bls. 106). 26 Þorleifur Hauksson (1967:38–39). 27 Páll Valsson (1990:167).
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104

x

Són

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Són
https://timarit.is/publication/1139

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.