Glóðafeykir - 01.11.1972, Side 18

18
GLÓÐAFEYKIR
Syndajátning.
Oft ég freisting undan sló
— einkum víni og konum.
Síðan lengi sæll að bjó
syndaminningonum.
Ég er maður gáska-gjarn
— í glötun bráðum dottinn:
alltaf verið brotlegt barn
við boðorðin og drottin.
Þetta var unun mesta mfn
— máske líka brestur:
B1 íðhnd mey og brennivín,
baga og góður hestur.
Dæmdur til að greiða barnsmeðlag.
Það ergir marga að sjá af sínu
svona bara fyrir snatt;
en Bjössi varð að borga Stínu
bæði þunga- og vegaskatt.
Stúlka átti barn með gömlum piparsveini og hlaut ámæli fyrir.
Að illa breyti ekki skil
ungur, heitur, svanni,
þó að veiti yndi og yl
öldruðum leitarmanni.
Varasamt að velja sér konuefni eftir útlitinu einu saman.
Hár og tennur virðist valt,
vara og kinna prýði;
máske niður áfram allt
eintóm gerfismíði.
Röskur maður reið yfir á i vorflóði, en skammt fyrir neðan
var foss og bani búinn, ef fram af fœri.
Feigðin gein við frískum dreng,
fossinn söng að neðan.
Guð og Satan glímdu um feng,
en Grímur slapp á meðan.