Glóðafeykir - 01.11.1972, Blaðsíða 21

GLÓÐAFEYKIR
21
syni og gegndi því starfi langst af úr því. Foreldrar mínir giftust árið
1890 og ég fæddist svo 12. des. 1891.
— Og á Bíldudal ólst þú svo upp. Viltu ekki segja okkur eitt-
hvað frá uppvaxtarárunum?
— Frá þeim er nú fátt markvert að segja. Þau rnunu hafa liðið
með líkum hætti og gengur og gerist hjá börnum og unglingum,
sem vaxa upp í sjóþorpum. Arin liðu við leik og störf og kannski
ekki ávallt gott að greina þar á milli, þegar maður er á þessum
aldri. Eg fór fljótlega að vinna að ýmsu því, sem börnum og ungl-
ingum er tamt, og má þar m. a. nefna kolaveiðar, sem ég var sólginn
í. Aralagið lærði maður næstum samtímis því að læra að ganga. Nú,
alvöruvinnan var náttúrlega fyrst og fremst fiskvinna, einkum fisk-
þurrkun. Svo gerðist ég eins konar vikadrengur hjá Pétri Thor-
steinssyni. Bar m. a. út Arnfirðing, en það var blað, sem Pétur gaf
út og kostaði, en hafði ráðið Þorstein skáld Erlingsson til að ritstýra
því. Jafnhliða því að bera út blaðið, snerist ég í prentsmiðjunni.
Arnfirðingur kom út í 2 eða 3 ár.
— Var ekki Pétur mikið stórveldi á Bíldudal á þessum árum?
— Jú, það er óhætt að segja. Segja má, að hann hafi verið þar
ailt í öllu. Elann rak verzlun og hann rak útgerðarfyrirtæki, og var
Bíldudalur þá enginn smáræðis útgerðarstaður, því þaðan voru
gerð út milli 10 og 20 þilskip. Man ég enn nöfn á mörgum þeirra.
Þá rak Pétur brauðgerðarhús og járnsmiðju. Af öllum þessum marg-
háttuðu umsvifum Péturs leiddi það að sjálfsögðu, að hann hafði
fjölda manns í þjónustu sinni, bæði fólk, sem vann lijá honum allt
árið og svo aðra, sem voru þar í vinnu yfir sumarið. Þá þurfti að
manna öll þessi skip og svo var feikna vinna í landi, einkum fyrir
kvenfólk og unglinga við fiskþurrkunina, en fiskurinn var þurrk-
aður á tilbúnum grjótreitum. Bíldudalsfiskurinn þótti framúrskar-
andi gæðavara. V'ar hann oft verðlaunaður á erlendum mörkuðum
og nefndist Bíldudalsklipfisk. F.ins konar járnbrautarteinar lágu
gegnum endilangt þorpið, með hliðargreinum í fiskhúsið, íshúsið
og vörugeymshdiúsið. Einnig fram á bryggjurnar, en hafskipa-
bryggjurnar voru tvær og hafði Pétur byggt þær fyrir eigin reikn-
ing. Þetta voru niðurrammaðar staurabryggjur. Við bryggjurnar
voru fermd og affremd öll skip, bæði Bíldudalsskipin og milli-
landaskip, og vörurnar fluttar að og frá borði með járnbrautar-
vögnunum. Þótti mér viðbrigðin mikil þegar ég fór frá litla Bíldu-
dal til sjálfrar Reykjavíkur 1907. Þá lagðist skipið frammi á höfn
og öllu varð að skipa upp í bátum og bera á bakinu upp bryggju