Glóðafeykir - 01.11.1972, Blaðsíða 69

GLOÐAFEYKIR
69
gamall missti hann móður sína og gekk þá stjúpa hans, Margrét
Sigurðardóttir, síðari kona Helga, honum eftir það í móður stað.
Arið 1907 reisti Helgi bú á Þorljótsstöðum í Vesturdal og bjó þar
3 ár, þá á Breið í Tungusveit 1910—1921, þá 1 ár í Sölvanesi og loks
í Gilhaga 1922—1936, er þan hjón brugðu búi og fóru til dóttur
sinnar, Helgu, og eiginmanns hennar, Sveins Guðmundssonar í
Bjarnastaðahlíð; með þeim voru þau æ síðan, fyrst í Bjarnastaðahlíð,
þá í Arnesi og loks í Laugarholti, eftir að Sveins missti við og Helga
reisti þar nýbýli.
Erlendur var tvíkvæntur. Árið 1907 gekk hann að eiga Guðriði
Jónsdóttur, bónda í Bakkakoti í Vesturdal, Jónassonar bónda og
læknis á Tunguhálsi, Jónssonar, og konu hans Helgu Hjálmarsdótt-
ur; var Helga alsystir Guðrúnar, konu Sveiris Sigurðssonar, sjá
Glóðaf. 1971, 12. h., bls. 65. Guðríður lézt 1912. Sonur þeirra er
Stefán, skurðgröfustjóri, búsettur á Akureyri. — Síðari kona
Erlends var Monika Magnúsdóttir, bónda í Gilhaga, Jónssonar
bónda á írafelli, Ásmundssonar, og konu hans, Elelgu Indriðadóttur
bónda á Irafelli, Árnasonar, en kona Indriða og móðir Helgu var
Sigurlaug ísleifsdóttir. Þau Erlendur og Monika giftust árið 1915.
Lifir hún mann sinn ásamt með einkadóttur þeirra hjóna, Helgu,
húsfr. í Laugarholti á Neðribyggð.
Erlendur Helgason var mikils vaxtar sem faðir hans, bar höfuð
og herðar yfir aðra menn flesta, heljarmenni að burðum; vissu fáir
afl hans, því að sjaldan mun hann hafa beitt því öllu. Hann var
mikill myndarmaður og eftir honum tekið, hvar sem hann fór. —
Hann var að jafnaði hægur í framgöngu og prúður í viðmóti, bráð-
lyndur að vísu nokkuð og snöggur upp á lagið á stundum, en annars
ljúfur í geði, léttlyndur og glaðsinna, barngóður með afbrigðum og
einstakur dýravinur. Hann hafði mjög ákveðnar skoðanir á mönn-
um og málefnum, eindreginn samvinnumaður og vandaði þeim ekki
alltaf kveðjurnar, sem öndverðir stóðu. En heill var hann og heið-
ursmaður í hvívetna.
Hjörtur Magnússon, bóndi á Herjólfsstöðum á Laxárdal ytra,
lézt af slysförum þ. 29. júlí 1964.
Fæddur var hann á Skíðastöðum á Laxárdal 2. febrúar 1913, sonur
Magnúsar, fyrrum bónda á Herjólfsstöðum, Sigurðssonar, og konu
hans Þórunnar Bjömsdóttur. Ungur fór hann að spila á eigin spýtur,
vann á ýmsum stöðum í Skefilsstaðahreppi, á Skagaströnd vestur
o. v. Árið 1943 reisti hann bú í Hvammkoti á Skaga og bjó þar til