Glóðafeykir - 01.11.1972, Blaðsíða 56

56
GLÓÐAFEYKIR
ráðið innri þörf en ágóðavon. Bóndinn í Haraldi var æði ríkur og
varð ekki með ölln sniðgenginn. Þarf ekki að efa, að Haraldur hefð'i
reynzt hinn nýtasti höldur og sennilega stórbóndi, ef átt hefði þess
kost á yngri árum, að helga íslenzkum landbúnaði ævistarf sitt.
Frá því um 1940 var Haraldur starfsmaður Kaupfél. Skagfirð-
inga, lengstum afgreiðslustjóri í vörugeymslu félagsins. Þetta er
mikið ábyrgðarstarf; því fylgir erill og ærin umsvif, enda síður en
svo við allra hæfi. En einmælt mun það, að Haraldi hafi farizt það
vel úr hendi. Hann hlaut óskoraðar vinsældir og traust hinna fjöl-
mörgu viðskiptavina jafnt sem forráðamanna félagsins. Er það
styrkur hverri stofnun að hafa svo nýtum og vinsælum mönnum á
að skipa.
Árið 1927, hinn 15. maí, kvæntist Haraldur Ólöfu Bjarnadóttur,
hálfsystur (sammæðra) Margrétar Reginbaldsdóttur. (Sjá Glóðaf.
1968, 10. h., bls. 47). Sú var hans mesta hamingja. Reyndi löngum
mjög á þrek og hyggindi eiginkonunnar vegna búsýslu þeirra hjóna,
þar sem bóndinn var bundinn föstu starfi alls óskyldu. En í engu
brást sú ágæta kona. Og eigi varð lát á umönnun hennar eftir að
Haraldur, hin síðustu misserin, var þrotin að heilsu. Þau hjón eign-
uðust 2 dætur og hafa báðar lokið stúdentsprófi: Hauður, dvelst í
Frakklandi, og Gigja, húsfr. í Reykjavík. Dreng misstu þau ungan,
Hauk.
Haraldur Sigurðsson var þrekvaxinn meðalmaður á velli; stór-
skorinn nokkuð í andliti, svipurinn heiður og drengilegur, fram-
koman hiklaus og einarðleg. Hann var vel gefinn og harðduglegur;
traustur maður og mátti eigi vamm sitt vita.
Stefdn Vagnsson frá Hjaltastöðum, skrifstofumaður á Sauðárkróki,
lézt jj. 1. nóv. 1963.
Fæddur í Miðhúsum í Blönduhlíð 25. maí 1889. Foreldrar: Vagn
bóndi í Miðhúsum Eiríksson, bónda og hreppstj. í Djúpadal, Eiríks-
sonar prests á Staðarbakka, Bjarnasonar bónda í Djúpadal Eiríks-
sonar, og kona hans Þrúður Jónsdóttir bónda í Miðhúsum, Björns-
sonar og konu hans Þrúðar Jónsdóttur bónda í Stokkhólma o. v.,
Guðmundssonar. \'oru þeir systrungar, Stefán og Árni Gíslason (sjá
hér að framan).
Stefán ólst upp með foreldrum sínum í Miðhúsum, missti föður
sinn 9 ára gamall (1898) og var eftir það með móður sinni. Hann
lauk prófi frá gagnfræðaskólanum á Akureyri vorið 1910 ásamt
með sveitungum sínum og frændum tveim, þeim Eiríki Albertssyni,