Glóðafeykir - 01.11.1972, Blaðsíða 71

GLOÐAFEYKIR
71
1918 og bjó þar til æviloka. Hann var góður bóndi, ræktaði tún all-
mikið, kom upp, í félagi við Áma bróður sinn, rafstöð til heimilis-
nota og leiddi til þess vatn um langan veg. Hann hafði mikið yndi
af hestum, enda hestamaður góður og tamningamaður.
Arið 1938 gekk Benedikt að eiga Margréti Benediktsdóttur söðla-
smiðs og bónda á Fjalli í Sæmundarhlíð, Sigurðssonar söðlasmiðs og
bónda á Stóra-Vatnsskarði, Benediktssonar prests á Melnm í Mela-
sveit, Jónassonar próf. á Höskuldsstöðum, Benediktssonar, en kona
Benedikts á Fjalli og móðir Margrétar var Sigurlaug Signrðardóttir
bónda á St.-Vatnsskarði, Bjarnasonar.* Sambúð Þeirra Benedikts
og Margrétar varð skammvinn, því að hún andaðist 1942. Þau eign-
uðust 2 sonu: Benedikt, bónda á Vatnsskarði og Grétar, bifvélavirkja
á Akureyri. Dóttur eignaðist Benedikt áður en hann kvæntist, Elsu,
húsfr. í Keflavík suður; móðir hennar var Þórdís Jensdóttir.
Benedikt á Vatnsskarði var naumlega meðalmaður á velli, vel
vaxinn, andlitsfríður. Hann var prúðmenni mesta og mikill snyrti-
maður, greindur í betra lagi, orðstilltur, skilgóður maður og skrum-
laus, vinsæll og vel metinn. Hann gat verið þykkjuþungur, hélt
sínum hlut með hægð og festu; alvörumaður að eðli, en gæddur
hlýrri og hávaðalausri glaðværð í hópi vina og kunningja. Hann
var hlédrægur og vatt sér undan opinberum störfum, sat þó í hrepps-
nefnd um nokkurra ára bil.
Á Vatnsskarði var mikið myndarheimili. Foreldrar Benedikts og
þeirra systkina voru höfðingshjón. annáluð fyrir gestrisni. Þar var
gott að koma og þangað heim varð tíðförult þeim, er áttu leið um
fjölfarinn veg milli sýslna áður en bílaöld gekk í garð. Systkinin á
\7atnsskarði létu ekki merkið niður falla.
Guðrún Jóhannsdóttir, húsfr. í Vallanesi í Hólmi, lézt þ. 7. októ-
ber 1964. — Hún var fædd að Syðri-Húsabakka í Seyluhreppi 9.
marz 1898, dóttir Jóhanns bónda þar Sigfússonar og konu hans
Soffíu Ólafsdóttur. Var Guðrún alsystir Sigfúsar, sjá Glóðaf. 1967,
6. h„ bls. 42.
Cruðriin ólst upp með foreldrum sínum í stórum systkinahópi.
Bjuggu þau á ýmsum stöðum: Húsabakka, Halldórsstöðum á Lang-
holti og Eggjarseli á Borgareyju, en lengst á Torfustöðum í Svartár-
dal vestur. Árið 1918 gekk hún að eiga Valdimar bónda í Vallanesi
Guðmundsson, bónda í Ytra-Vallholti, Sigurðssonar bónda á Mið-
* Sigurlaug er enn á lífi, 1972, f. 5. jan. 1878.