Skagfirðingabók - 01.01.1993, Qupperneq 51

KENNARINN A KRÓKNUM
yfir heildina en stúkan bjargaði ótal einstaklingum og heimil-
um frá ofneyslu og upplausn og það er ekki eins auðvelt að
mæla og áfengismagnið. A sínum efri árum stofnaði Jón Bind-
indisfélag skagfirskra ökumanna. Sjálfur hvorki drakk hann né
keyrði bfl.
Eins tnanns undanþága
Séra Friðrik Friðriksson og Jón þekktust á unga aldri, kynntust
síðan aftur sem fulltíða menn í Kaupmannahöfn og bundust
ævarandi vináttu. Jón var talsvert yngri og að sögn séra Frið-
riks er hann drengurinn á koparstyttunni stóru við Lækjargötu
í Reykjavík.
I húsi Jóns gilti algjört reykingabann fyrir alla — nema séra
Friðrik. Hann gat ekki án vindils verið og hafði prívilegíum til
að reykja á kontórnum. I einni heimsókninni, eftir að þeir Jón
höfðu setið í tvær vikur í reykjarkófi inni á kontór niðursokkn-
ir í samræður, fór Friðrik loks út á tröppur til að kveikja sér í
vindli; sagðist ekki geta gert Jóni vini sínum og frænda það að
reykja inni hjá honum. En þá angaði þegar allt húsið sem
vindlakassi og lengi á eftir.
Brúneygð og blákjólklœdd
Meðal nemenda Jóns í unglingaskólanum fyrsta kennsluvetur-
inn var fönguleg sextán ára stúlka sem hét Geirlaug. Það fór
ekki hjá því að hann veitti eftirtekt svo fríðri og greindri náms-
mey og eins hlaut henni að verða starsýnt á spengilega unga
lærimeistarann sem var nýkominn frá útlöndum og kenndi af
slíkum lifandi áhuga. Líklega hafa þau strax laðast hvort að
öðru þó þau tækju ekki upp nánara samband fyrr en að þremur
árum liðnum. I litlum 400 manna bæ skárust oft leiðir og
4 Skagfirdingabók
49