Skagfirðingabók - 01.01.1993, Qupperneq 60

SKAGFIRÐINGABÓK
dýrt fyrirtæki, ekki á færi hreppsins eins, og það reyndi á odd-
vitann að leita stuðnings Alþingis, sýslunnar og kaupmanna
staðarins við framkvæmdina. Þó kaupmenn tækju því flestir
vel og lofuðu framlögum, skar fyrirtækið „Hinar sameinuðu
verslanir" sig úr og kærði svo hreppinn fyrir að refsa sér með of
háu útsvari, en tapaði málinu. Þannig gekk á ýmsu áður en
bryggjan var tilbúin og þá laskaðist hún í aftakabrimi 1916.
Hún var stytt og styrkt og stóð að endingu sem stolt bæjarins
og mikil samgöngubót sýslunni allri.
Ekkert var að gert í rafveitumálum á Sauðárkróki fyrr en
1913 að hreppsnefnd undir forystu Jóns lét athuga skilyrði fyr-
ir vatnsaflstöð í Sauðá og Gönguskarðsá. Það reyndist ókleift
fjárhagslega en málinu var haldið vakandi. Loks eftir almennan
borgarafund sem Jón boðaði til 1922 var samþykkt tilboð einka-
aðila um að koma upp rafstöð knúinni steinolíumótor og það
var upphafið að Rafveitu Sauðárkróks. Árið 1933 hafði íbúum
fjölgað svo að rafveitan annaði ekki þörfinni. Jón blés þá til
framkvæmda um virkjun Sauðár á almennum sveitarfundi. Var
undinn að því bráður bugur og straumnum hleypt á 1. desember
sama ár:
Ég er í hálfgerðu uppnámi nú í dag útaf rafstöðinni við
Sauðá sem er opnuð í kveld. Skínandi ljós um allan
bæinn, 220 volta spenna! Stöðin um 60 hestöfl. Kostar
um 60 þús. kr. Hefir mest mætt á mér með fyrirtæki
þetta fyrir sveitarfélagsins hönd. — Finnst ég nú geta
glaðst og þakkað Guði.
í dagbókinni gerir Jón oftast minna úr sínu framlagi en efni
standa til og þakkar Guði það sem honum tekst vel upp með.
Það er helst reikningshald hreppsins sem hann miklar fyrir sér,
árlegt uppgjör og afstemmingar á ótal nótum og gjöldum án
hjálpar reiknivéla af neinu tagi. Hann var mikill nákvæmnis-
maður og góður reikniheili svo þetta flókna dæmi gekk alltaf
upp að lokum.
58