Skagfirðingabók - 01.01.1993, Page 105

„AÐ HAFA GÁT Á EFNAHAG SÍNUM"
grætt á þvQ. ... Þú ættir að tala um það við Fejlberg17
einhverntíma og segja honum að þú ætlir að kaupa þér
nauðsynlegustu áhöld fyrir þann styrk sem þú fáir og
hafa hann í ráðum með þér og segðu honum að þú hafir
„bestemt" í huga að drífa upp mejeriskóla hjá foreldrum
þínum og er jeg viss um að hann styrkir þig með ráð og
dáð.
Hér má bæta því við, að Sigríður kom heim með nokkuð af
tækjum, sem nauðsynleg voru við smjör- og ostagerð, en önnur
lét hún smíða hér heima. Nokkur tæki úr hennar eigu eru nú á
Byggðasafninu í Glaumbæ.18
Það kemur fram í bréfúnum að þær stöllur hafa þurft að leggja
hart að sér við námið, hvor á sínu sviði. Einnig þurftu þær að
spara og fara vel með fé sitt. Þessi námsár voru því á margan
hátt erfið. En erfiðið skilaði árangri, sem ekki var langt undan.
Sumarið 1883 eru þær báðar komnar heim og Elín, þá nýút-
skrifuð með kennarapróf, skrifar frá Reykjavík 2. júní:
Elskulega vinstúlka! Nú er jeg búin að ráða þig sem
kennslukonu í Húnavatnssýslu og þykist jeg hafa gjört
þjer þægt verk og vona því að þú eigi gjörir orð mín
ónýt í því tilliti. Jeg verð forstöðukonan. O, hvað jeg
hlakka til að jeg get orðið þér samtíða einn vetrartíma
ennþá. Við getum náttúrlega komið norður í jólafríinu,
huggaðu mömmu þína með því. Jeg verð komin norður
um miðjan þennan mánuð og kem jeg landveg. Láttu
ekki mikið bera á þessu fyrr en jeg kem norður. ... Þú ert
búin að fá styrkinn. Það er ekki ofboð leiðinlegt að skrifa
kunningjunum í Höfn að við sjeum orðnar kennslukon-
ur fyrir opinberum skóla.
17 P. Fejlberg hafði stórt kúabú í Söborg á Sjálandi. Þar var Sigríður í vist. Sjá
Ættir og óðal, bls. 174.
18 Ættir og óðal, bls. 190.
103