Skagfirðingabók - 01.01.1993, Page 115
„AÐ HAFA GÁT Á EFNAHAG SÍNUM''
konurnar, því að störfin voru erfið, en skólastjórnin þrjóskaðist
við. Þá hótaði hún að segja upp, flytja til Reykjavíkur og stofna
þar skóla. Það nægði, og voru laun hennar hækkuð upp í 400
krónur á ári.
Vorið 1895 sagði Elín starfi sínu lausu og fluttist til Reykja-
víkur þar sem hún gekk í hjónaband. „Var það einróma álit, að
skólastjórn hennar og kennsla hefði verið með ágætum. Með
frábærri stjórnsemi, dugnaði og áhuga hafði hún stýrt skólan-
um svo, að álit á honum fór sívaxandi og þótti hann nú bestur
kvennaskóli á landi hér.“ A þessum tíma er Eyjarskólinn orð-
inn þriggja vetra skóli með aukanámsgreinum. Elín reyndi
ávallt að hafa kennsluna sem fjölbreyttasta, þannig að hver
stúlka fengi sem mest notið hæfileika sinna á hvaða sviði sem
þeir lágu. Húnvetningar mátu Elínu mikils og sæmdu hana
gjöfum í þakklætisskyni þegar hún lét af skólastjórn. En örlög-
in höguðu því svo, að hún átti eftir að koma aftur að þessum
sama skóla.
Reykjavíkurdrin — Hjúskapur
Þegar kemur fram yfir 1890 fækkar bréfum Elínar. Manni
kemur fyrst í hug, að bréf hafi glatast, en við nánari athugun
virðist svo ekki vera, því að hún talar um, að bréfaskriftir séu
stopular og þær vinkonur hættar að hittast. Fálæti er þó ekki
um að kenna, því hlýjan er söm. Eðlilegasta skýringin eru ann-
ir daganna. Sigríður var að byggja upp bú sitt og heimili og
störf Elínar voru krefjandi. Sumrin notaði hún til ferðalaga
innan lands og utan, auk þess sem hún stóð þá einnig í bréfa-
skriftum vegna skólans.
Þann 13. ágúst 1894 skrifar hún frá Reykjavík: „8. júlí í
sumar opinberuðum við Sæmundur Eyjólfsson trúlofun okkar
austur í Árbæ hjá Páli bróður. Þú ert víst annars búin að heyra
um það eptir svo langan tíma. Jeg býst nú við að næsti vetur
8 Skagfirdingabók
113