Skagfirðingabók - 01.01.1993, Page 191

LÚSA-FINNUR
áni Scheving á Ingjaldshóli, Boga Benediktssyni á Staðarfelli.
Meðal þessara gripa var „barnafat af tini með bókstöfum
M.F.D."31 Skyldi þetta ekki hafa verið erfðagripur frá móður
Finns, Margréti Finnsdóttur?
Af hinum gamla keppinauti Finns, Jóni Espólfn, er hins veg-
ar það að segja að honum vegnaði öllu betur í Borgarfirði en
Finni á Snæfellsnesi. Hann bjó í Þingnesi og komst sæmilega
af. En haustið 1801 bauðst honum að hafa sýsluskipti við Jónas
Scheving, er tekið hafði við embætti Vigfúsar föður síns í
Skagafirði. Gekk Espólín að því, enda töldu þeir Skagafjarðar-
sýslu betri, „... einkum þá vel árar.“32 Voru þeim veitt sýslu-
skiptin vorið 1802. Um Jónsmessuleytið fluttu þau hjón norð-
ur á 17 hestum. Riðu þau í hlað á Stóru-Okrum 1. júlí. Þann
dag fengu skagfirzk fræði einhvern öflugasta liðsmann sinn
fyrr og sfðar.
IV
Arið 1807 var fokið í flest skjól. Skildu þá leiðir með þeim
Ulfdísi, og segir Espólín að þá hafi þau haft „nálega hvergi
hæli“.33 Gekk hún suður í Borgarfjörð til ættingja sinna en
Finnur vonaðist enn eftir að fá uppreisn æru ef hann kæmist til
að tala máli sínu í Kaupmannahöfn; reið hann nú norður í Skaga-
fjörð. Katrín systir hans var þá prestmaddama á Víðimýri en
lítinn stuðning mun hann hafa hlotið þar. Þá var Gísli bróðir
hans á Hólum og þar leitaði Finnur ásjár.
Gísli Jónsson er allfyrirferðarmikill í skagfirzkri sögu um
1800. Hann hafði orðið stúdent frá Hólaskóla með góðum vitn-
isburði vorið 1784, 18 ára gamall. Hann varð heyrari í Hóla-
31 Þjsks., Uppboðsbók 1797-1818.
32 Jón Espólín: [Ævisaga] bls. 185.
33 Jón Espólín: Saga fráSkagfirdingum II, bls. 42.
189