Múlaþing: byggðasögurit Austurlands - 01.01.2000, Qupperneq 57

Jón Halldórsson
Þáttur um Gullbjarnarey1
Smásöguþœttir frá Efri- og Neðri-Fagradal í Vopnafirði heitir handrit eftir Jón Halldórsson frá
Neðribœ í Fagradal í Vopnafirði. Hann var fœddur 9. september 1877, sonur hjónanna Halldórs
Þórðarsonar og Vilborgar Jónsdóttur. Söguþœttirnir gerast í Fagradal, Bjarnarey, á Vopnafirði, Eskifirði
og í Neskaupstað. Jón hafði áhuga á dulrœnum efnum og sér þess nokkurn stað í skrifum hans. Handritið
er í vörslu afkomenda Jóns og er hér aðeins birtur sá hluti sem varðar Bjarnarey. FNK
egar Björn Ólafsson2 bjó í Fagradal
fékk hann að hafa Bjarnarey því þá
bjó enginn í henni. Bjarnarey er um
kvartmílu frá landi og er í Héraðsflóa og er
ein dönsk míla frá henni inn í Blikabríkur
innan við Fagradal eftir því sem mælt var í
þá daga og mér var sagt frá. Þá var talsvert
æðarvarp í eynni. Fagridalur og Bjarnarey
tilheyrðu þá Hofskirkju. Það var víst vorið
sem eg var fermdur að Björn fékk mig með
sér út í eyna til að passa varpið og hreinsa
dún. Við vorum svo fluttir út í eyna en
báturinn fór til baka og átti að vitja um
okkur á viku fresti. Við Björn bjuggum um
okkur í torfkofa sem stóð nálægt lending-
unni sem heitir Norðurhöfn. Torfgólf var í
kofanum og var svolítið af gamalli töðu í
öðrum endanum, þar sváfum við. Mig
Bjarnarey ár SA yfir til Vopnafjarðar. I landi sést
útendi Kollumúla, þar undir Standandanes og yst
á því Gullbjarnarhaugur.
Ljósrn. :SGÞ
minnir það vera daginn eftir, við vorum að
éta miðdagsmatinn, að barið var í hurðina;
hún lá aftur. Björn biður mig að opna. Eg
gjörði það en sá engan og svona gekk það
allan þann tíma sem við vorum í eynni.
Ekki var barið á hurðina nema á daginn og
þá ekki nema einu sinni og þegar hún lá
aftur, en það var alltaf einhvern tíma á
daginn. Við hættum fljótt við að ljúka upp
þótt barið væri en oft reyndi eg að komast
eftir hvað þetta gæti verið en varð engu nær.
Nú mun eg víkja að öðru sem áður var
búið að ske. Eg var búinn að heyra mikið
um draugagang í Bjarnarey en hafði enga
trú á því og hef ekki enn og ætla eg nú að
lýsa tildrögum þessara draugasagna. í eyna
flutti maður nokkur að nafni Björn Guð-
mundsson og alltaf kallaður Bjöm póstur.
Kona hans hét Guðrún. Mig minnir systir
hennar vera með þeim. Hún hét Þorgerður.
Ekki man eg til þess að þau hjónin ættu
börn. Þau fluttu í eyna fyrir mitt minni en
' f’essi f'yrirsögii er ritstj.
2Bjöm átti Sigríði, dóttur séra Jóns Jónssonar prests að Hofi.
55