Múlaþing: byggðasögurit Austurlands - 01.01.2000, Síða 129

Hrafnkell A. Jónsson
Oddný á Vöðlum
Fyrir tveimur árum átti ég tal við Önnu
Einarsdóttur á Reyðarfirði. Anna er
fædd og uppalin í Vöðlavík sem
liggur á milli Reyðarfjarðar og Gerpis. I
Vöðlavík var búið fram til ársins 1968.
Anna sagði mér frá fólki og atburðum í
Vöðlavík meðal annars af einstæðu afreki
sem formóðir hennar ein vann á síðustu öld.
Konan hét Oddný og var húsfreyja á
Vöðlum, einni jarðanna í „Víkinni“; maður
Oddnýjar hét Páll. Þannig atvikaðist að á
ferð að vetrarlagi um brattar skriður sem
eru utan Vöðlavíkur þá hrapaði hann fyrir
björg. Páll fannst á lífi en svo illa slasaður
að ekki var talið fært að ná honum upp. Þá
var það að Oddný seig niður til manns síns,
hlúði að honum og sat yfir honum þar til
yfir lauk. „Þetta sagði Anna frænka mín
Guðnadóttir mér“ sagði Anna Einarsdóttir,
en Anna Guðnadóttir var móðursystir henn-
ar. Móðir Önnu Einarsdóttur var Solveig
Guðnadóttir húsfreyja á Þverá í Vöðlavík.
Mér þótti þessi saga merkileg og fór að
grafast fyrir um heimildir, hélt reyndar að
jafn alvarlegt slys hefði ekki farið framhjá
þeim sem skrásettu sagnir frá síðustu öld.
En við athugun hefur ekki fundist stafkrók-
Vöðlavík 1. september 2000.
Ljósm.: SGÞ.
ur um þennan atburð utan það sem lesa má
í kirkjubókum og kemur fram hjá Ólafi
Jónssyni í Skriðuföll og snjóflóð. Eg ræddi
síðan við fleiri sem ættaðir eru úr Vöðlavík.
Brynjólfur Pálsson, verkamaður á Eskifirði,
er sonur Páls Guðnasonar, bróður þeirra
Önnu og Solveigar sem fyrr eru nefndar.
Brynjólfur lét lítið yfir því sem hann vissi
um þennan atburð en þegar eftir var leitað
þá rakti hann efnislega sömu söguna og
Anna Einarsdóttir hafði sagt mér og nefndi
Önnu Guðnadóttur sem heimildarmann.
Hvorugt þeirra Önnu eða Brynjólfs vissi um
slysstaðinn. Ásta Þorvarðardóttir, dóttir
Lilju Sverrisdóttur og barnabarn Önnu
Guðnadóttur, og maður hennar Björgvin
Jóhannsson gátu síðan sagt mér hvar slysið
hafði orðið en það var í Vöðlaskriðum utan
við Landsenda, sama kom fram hjá Önnu
systur Ástu og manni hennar Hjálmari
Níelssyni. Loks talaði ég við Jón Þ. Bergs-
son, járnsmið í Reykjavík; hann var 6
sumur í sveit að Vöðlum frá árinu 1934
þegar hann var 9 ára gamall. Á Vöðlum var
hann hjá þeim systkinunum Þórarni og
Önnu Guðnabörnum. Jón bast Vöðlavíkinni
miklum tryggðaböndum og þekkir þar öll
kennileiti. Jón þekkti sömu sögnina og aðrir
sem ég hafði leitað til. Öllum bar saman um
atvik. Þau þekktu nöfnin á hjónunum á
127