Múlaþing: byggðasögurit Austurlands - 01.01.2000, Blaðsíða 154

Múlaþing
Elísabet Jónsdóttir Andréssonar á Vaðbrekku.
Ljósm.: Nicoline Weywadt
er stundum harðleikin á íslandi og vorið
1875 hörfuðu Oddur og Elísabet „undan
öskunni" til Vopnafjarðar. Þau áttu þó eftir
að koma aftur í Hrafnkelsdal. Aðalmanntal
1880 sýnir þau á Aðalbóli í tvíbýli við Jón
Guðmundsson fósturson sinn og systurson
Elísabetar. Hann fluttist þangað frá
Brattagerði vorið 1877. Oddur og Elísabet
fluttust að Klausturseli vorið 1883. Þar lést
hún fjórum árum síðar. Oddur bjó áfram
uns hann lést sumarið 1895. Ein af
fósturdætrunum var þar ráðskona. Er gerð
grein fyrir fósturbörnunum síðar. Þau létu
sín börn heita eftir fósturforeldrunum.
Einkum voru margar stúlkur sem hlutu
nafnið Elísabet.
5. Kristín (2103) f. 1811, var á
Vaðbrekku fram yfir tvítugt. Var vinnukona
hjá Sigríði systur sinni í Hnefilsdal frá
1833-1848. Giftist Bergi (4047) Hallssyni
frá Hryggstekk í Skriðdal. Þau voru á
Gauksstöðum frá 1848 og fram yfir 1850 en
á Skjöldólfsstöðum 1855-1856. Höfðu ekki
sjálfstæðan búskap. Um 1860 voru þau á
Veturhúsum í Jökuldalsheiði hjá Birni
Gíslasyni bónda þar og fluttust með
fjöldkyldu hans að Grímsstöðum á Fjöllum
vorið 1861. Bergur taldist vinnumaður en
Kristín „sjálfrar sín.“ Hann lést í júní 1866
en Kristín dvaldist áfram á Grímsstöðum.
Fjölskyldan fluttist að Hauksstöðum í
Vopnafirði sumarið 1871 og þaðan til
Ameríku árið 1879. Kristín fluttist með
þeim, sögð „próventukona.“ Réðst í það að
hverfa yfir hafið. Hefur líklega haft gott lag
á börnunum í fjölskyldunni. Þau voru mörg
og mannvænleg en sum ung. (Æ.Au. bls.
3076).
6. Þorbjörg (2104) f. 19. des. 1813,
giftist Guðmundi Guðmundssyni (1382)
frænda sínum árið 1838. Þau voru bræðra-
börn. Bjuggu fyrst á Hákonarstöðum en svo
í Brattagerði í Rana frá 1853. Þau áttu
fjögur börn. Dæturnar voru þrjár. Sú elsta
var vangefin og lést um þrítugt. Hinar hétu
Elísabet og Guðrún Margrét. Sonurinn hét
Jón og ólst upp á Vaðbrekku hjá Elísabetu
móðursystur sinni (sjá síðar). Þorbjörg lést
21. febrúar 1863. Guðmundur bjó áfram
með dætrum sínum til 1870 en þá kom Jón
sonur hans í Brattagerði frá Vaðbrekku, tók
við búskapnum og kvæntist Solveigu
(1993) Þorsteinsdóttur frændkonu sinni,
sem áður var nefnd. Fluttust í Aðalból 1877.
Guðmundur var í Brattagerði árið 1870-
1871, líklega til að sjá um vangefnu
dótturina. Hún lést árið eftir. Þá fór hann til
Elísabetar dóttur sinnar á Veturhúsum í
Jökuldalsheiði og fluttist með henni þegar
fjölskyldan „hörfaði undan öskunni“ að
Aslaugarstöðum í Vopnafirði vorið 1875.
Maður Elísabetar hét Páll Vigfússon. Fóru
til Ameríku 1876 með böm sín þrjú.
152