Morgunblaðið - 23.01.2016, Qupperneq 40

40 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 23. JANÚAR 2016
✝ Valgarð Bert-elsson (Valli)
fæddist í Drangey
á Skagaströnd 13.
júní 1942. Hann
lést á Heilbrigð-
isstofnun Norður-
lands á Sauð-
árkróki 16. janúar
2016.
Faðir Valgarðs
var Bertel Hilmar
Húnfjörð Björns-
son, f. á Kjalarlandi í Vindhæl-
ishreppi í Austur-Húnavatns-
sýslu 11. mars 1919. Bertel lést
á Sauðárkróki 18. mars 1981.
Móðir Valgarðs var Sigurbjörg
Hulda Pétursdóttir, f. á Selá í
Skefilsstaðahreppi á Skaga 20.
september 1918. Hulda lést á
Akureyri 21. september 2006.
Systkini Valgarðs eru: Sig-
urjón Trausti Húnfjörð, f. 1939,
maki hans er Erla Hlín Hjálm-
arsdóttir, eiga þau einn son,
fyrir átti Erla tvö börn. Ólafur
Auðunn Húnfjörð, f. 1940, d.
2014, hann lét eftir sig einn son.
Jóhanna Vilbjörg Húnfjörð, f.
1943, eiginmaður hennar er
Haukur Brynjólfsson, þau eiga
er Olga Aldoshina Sergevena, f.
30. júní 1990. Dætur þeirra eru
Viktoría Þórovna, f. 12. apríl
2012, og Veronika Þórovna, f.
28. september 2014. Þau eru
búsett í Murmansk í Rússlandi.
3) Hulda Margrét, f. 21. júlí
1974 á Sauðárkróki. Hún er gift
Herði Heiðari Guðbjörnssyni, f.
13. nóvember 1971. Börn þeirra
eru Sæþór Atli, f. 15. júlí 1998,
og Eyrún Vala, f. 20. mars
2004. Þau eru búsett í Kópa-
vogi.
Valgarð og Branddís bjuggu
lengst af á Sauðárkróki, um
hríð á Akureyri og síðustu árin
í Áskoti í Hjaltadal. Valgarð
byrjaði ungur að vinna fyrir sér
á vertíðum víða um landið. Eftir
að hann hóf búskap á Sauð-
árkróki vann hann við smíðar
hjá Byggingafélaginu Hlyn og í
málningarvinnu hjá Sigurði
Snorrasyni málarameistara.
Lengst af vann hann þó hjá
Kaupfélagi Skagfirðinga við
ýmis störf, síðast sem hús-
vörður. Þá var hann húsvörður
á Glerártorgi á Akureyri og síð-
ast við grunnskólann á Hólum í
Hjaltadal.
Útför Valgarðs verður gerð
frá Sauðárkrókskirkju í dag,
23. janúar 2016, og hefst at-
höfnin kl. 14.
tvær dætur og
ásamt því ólu þau
upp yngsta son
Ástríðar. Ástríður
Ósk Húnfjörð, f.
1945, d. 2000,
hennar börn eru
þrjú.
Eftirlifandi eig-
inkona Valgarðs er
Branddís Eyrún
Benediktsdóttir, f.
10. ágúst 1946 á
Hólmavík. Þau giftu sig 21. nóv-
ember 1964. Foreldrar Brandd-
ísar voru þau Benedikt Þór-
arinn Eyjólfsson, f. 11. apríl
1923 í Bolungarvík, d. 10. febr-
úar 1983 í Reykjavík, og Magna
Ágústa Runólfsdóttir, f. 14. júlí
1925 á Hólmavík, d. 1. október
2005 í Reykjavík. Valgarð og
Branddís eignuðust þrjú börn:
1) Drengur, f. 22. nóvember
1964, d. sama dag. 2) Hilmar
Þór, f. 25. ágúst 1967 í Reykja-
vík. Fyrri kona hans er Heiða
Hilmarsdóttir, f. 18. ágúst 1959,
þau skildu. Börn þeirra eru Val-
þór Ingi, f. 12. desember 1994,
og Eydís Arna, f. 25. mars 1997.
Núverandi eiginkona Hilmars
Elsku pabbi.
Þú fórst of fljótt, við áttum
eftir að bralla svo mikið saman.
Þú varst alltaf svo umhyggju-
samur, hringdir oft og fylgdist
með hvernig lífið myndi ganga
hjá ungunum þínum, ég tala nú
ekki um ef einhver var lasinn,
ég á eftir að sakna þess að fá
ekki símtal frá þér. Þú vildir
alltaf vegferð okkar sem besta
og gerðir allt sem þú gast til að
hjálpa, þú skoraðist aldrei und-
an. Þú varst einnig gjafmildur
og örlátur, það var t.d. aldrei
vandamál að fá pening ef maður
var að skreppa í bæinn eða á
ball, „farðu í baukinn“ var al-
gengt svar hjá þér á unglings-
árum mínum þegar ég var að
betla fyrir sjoppuferð. Já og þar
sem þú varst mikill sælkeri, var
nú ekki vandi að fá þig í ísbíltúr
eða biðja um súkkulaði. Betra
er að gefa en þiggja átti vel við
þig.
Ég þakka núna fyrir allar
stundirnar með þér í bílskúrn-
um, við að þvo bílinn, ferðirnar
á ruslahaugana, og ekki var ég
gömul þegar við vorum að rífa
niður loft og veggi í Sjálfsbjarg-
arhúsinu, skítug upp fyrir haus
eins og þú sagðir oft. Ég var
nefnilega pabbastelpa og fannst
skemmtilegt að brasa með þér í
hinu og þessu.
Þú varst með reglurnar á
hreinu og í dag þakka ég fyrir
að hafa fengið skýrar línur í
uppeldinu.
Heiðarleiki og hreinskilni var
eitthvað sem maður átti alltaf
að sýna, segja átti sannleikann
og var það tekið alvarlega ef
maður fór eitthvað að hagræða
sannleikanum eða tala ekki
beint út. Þú varst líka ávallt
hreinskilinn, lást ekki á skoð-
unum þínum og varst bein-
skeyttur, „hér tölum við ís-
lensku“ var oft sagt og skilur
það hver sem vill. Sumir myndu
segja að þú hafir verið „forvit-
inn spjallari“. Ég man nú
hvernig þú yfirheyrðir oft vin-
konur mínar þegar þær komu í
heimsókn, þær minnast þess nú
með gleði, ég skammaðist mín
oft fyrir þetta þá en hlæ að því
nú. Þú varst nefnilega mikill
húmoristi og það fram að dán-
ardegi. Nýyrðasmíði, ýkjur á
kómískan hátt og útúrsnúningar
á orðum, voru þitt fag, stundum
voru þetta „lókal“brandarar
sem fáir skildu. Frasar þínir eru
oft notaðir af okkur.
Kaldhæðni og stríðni ein-
kenndu húmorinn þinn, þú hafð-
ir ótrúlega gaman af því að æsa
fólk upp í samræður (smá
Ragnar Reykás í þér, eins og
mamma segir) og náðir þú mér
oft á unglingsárunum með til-
heyrandi pirringi hjá mér, síðar
lærði ég að meta þennan eigin-
leika þinn, hlæja með eða snúa
á þig. Þú gast oft breyst í
sprelligosa og erfði ég fíflagang-
inn frá þér… takk pabbi, það er
nefnilega svo yndislegt að taka
sjálfan sig ekki hátíðlegan og
held ég að í því felist sönn ham-
ingja að geta hlegið að sjálfum
sér. Þegar við mamma vorum að
skoða myndir eftir andlát þitt
rákumst við m.a. á mynd þar
sem þú varst uppábúinn sem
kona þar sem þú varst að leika
leynigest.
Já, þú varst stuðbolti sem
elskaðir að halda veislur, spila
tónlistina hátt, bjóða í mat og
hafa marga í kringum þig. Ég
vona að þú haldir því áfram í
Sumarlandinu og bið ég að
heilsa öllum þeim sem ég veit að
tóku vel á móti þér.
Takk fyrir allt, ég mun hugsa
vel um mömmu eins og ég lofaði
þér og ég á alltaf eftir að sakna
þín.
Hulda Margrét
Valgarðsdóttir.
Alltaf þegar nafn mágs okk-
ar, Valgarðs Bertelssonar, er
nefnt sem og þegar okkur hefur
orðið hugsað til hans, þá ósjálf-
rátt færist yfir bros og við
skynjum gleði og vellíðunartil-
finningu sem færist yfir okkur.
Sá sem þannig hefur lifað og
lokið lífi sínu, hefur skilað sér-
lega góðu verki. Að skilja eftir
sig svo góðar minningar að þær
veiti gleði og ánægju þeim sam-
ferðarmönnum er eftir lifa er
ekki margra, en það gerði Valli
svo sannanlega.
Við bræður vorum langt í frá
ánægðir, þá ungir drengir, er
móðir okkar sagði okkur að
Dísa systir kæmi í heimsókn
eftir nokkra daga og með henni
kærastinn hennar. Við vorum
aldeilis ekki kátir með það að
eiga að fara að deila stóru syst-
ur með einhverjum kærasta.
Stóra systir var okkur mjög
kær og hafði lengst af stjanað
við okkur, var okkur stór fyr-
irmynd. Sennilega hefur Valli
fljótt skynjað andstöðu okkar
með að deila stóru systur því
fljótlega eftir að hann kom,
dreif hann okkur með í bíltúr
sem sérstaka leiðsögumenn að
kanna þorpið og það tók hann
ekki margar mínútur að heilla
okkur uppúr skónum og gera
okkur að sérstökum vinum. Sú
vinátta hefur síðan varað án
þess að blettur félli á.
Valli var glettinn og
skemmtilegur maður, ætíð eitt-
hvað að spá og spekúlera og
óhræddur að feta ótroðnar slóð-
ir. Iðinn var hann og snyrti-
menni í alla staði, allt var í röð
og reglu og allir hlutir áttu sinn
stað og jafnan eitthvað að
bauka, halda hlutum við, laga
smíða eða breyta.
Alla tíð var hann hrókur alls
fagnaðar, jafnan miðpunktur á
mannamótum, reytti af sér gull-
kornin og iðulega veltist fólk um
af hlátri þá honum tókst vel til.
Fáum höfum við hlegið jafn oft
og mikið með og Valla. Börnum
okkar var hann mjög kær. Hann
gaf sig að öllum börnum og í
minningu þeirra lifir hann sem
skemmtilegur, góður og glett-
inn, en alls ekki stríðinn.
Valli lést aðfaranótt síðasta
laugardags eftir stranga glímu
við krabbamein. Við dáðumst að
því æðruleysi, þeim styrk og
dugnaði er hann sýndi í þeirri
baráttu, oftar en ekki sárkval-
inn og mikið veikur. Þau Dísa
voru höfðingjar heim að sækja,
sem og að þau voru miklir au-
fúsugestir að fá í heimsókn.
Við bræður og fjölskyldur
okkar, þökkum mági okkar
langa og góða samfylgd á langri
ævigöngu. Minning þín mun
veita okkur gleði og þakklæti
fyrir allar okkar ánægjulegu
samverustundir.
Elsku Dísa, Hulda og Hilmar,
makar og börn. Megi Guð
styrkja ykkur í sorg ykkar, en
minning um góðan mann lifa.
Garðar og Ólafur
Benediktssynir.
Elsku Valli tengdapabbi. Það
er eins og það hafi gerst í gær
þegar ég sá þig fyrst. Þá bank-
aði ég heima hjá þér á Króknum
og var að hitta hana Huldu dótt-
ur þína en ég hafði aldrei komið
heim til hennar áður, þú bara
sóttir hana án þess að spyrj-
anokkurs. En við vitum vel
hvert framhaldið var; ég giftist
dóttur þinni sem ég elska svo
mikið í dag og eigum við tvö
yndisleg börn, þau Sæþór Atla
og Eyrúnu Völu. Þessi rúmu 26
ár sem við höfum þekkst hafa
verið mér afar mikilvæg. Við
höfum spjallað mikið saman í
gegnum árin um allt og ekkert
og haft gaman af. Fáum árum
eftir að við kynntumst fórst þú
að huga að byggingu sumarbú-
staðar í Hjaltadalnum. Þú vildir
endilega sýna okkur Huldu
landið og ég hugsaði þá: „Ætlar
hann virkilega að byggja hér?“
Landið var ekkert nema þúfur
og í raun ekki bústaðarlegt
svona fyrst á að líta. En þið
Dísa voruð harðákveðin, þarna
ætluðuð þið að byggja. Næstu
árin nýttuð þið mikið af tíma
ykkar við að gera bústaðinn
eins og þið vilduð, þ.e. byggja
og gróðursetja á landinu ykkar.
Mér til mikillar ánægju hafðir
þú samband við mig eða spurðir
Huldu hvort ég kæmi um
helgina, en þá bjó ég á
Hvammstanga, því þig vantaði
kannski aðstoð við að smíða,
einangra, mála eða annað. Við
þessa byggingu áttum við marg-
ar góðar stundir, bara við tveir,
og ég minnist þessa tíma oft.
Eftir að þið ákváðuð svo að
flytja í dalinn, eins og við nefn-
um Áskotið oft, höfum við átt
yndislegar stundir saman við
alls konar verkefni. Ég hafði oft
samband við þig ef ég var á
leiðinni í heimsókn til ykkar til
að vita hvort þú hefðir ekki eitt-
hvað að gera og það stóð ekki á
því, ég gat fengið næg verkefni
og var það bara yndislegt. Aðr-
ar stundir sem við höfum átt
saman fyrir utan Hjaltadalinn
voru að sjálfsögðu margar, enda
vorum við miklir vinir og traust-
ið gagnkvæmt. Ég gæti skrifað
endalaust um minningar okkar
og þær stundir sem við höfum
átt tveir saman eða í faðmi fjöl-
skyldunnar og er ég endalaust
þakklátur fyrir þær. Að þurfa
að horfa upp á þig síðustu vik-
urnar þjást vegna veikinda
þinna var afar erfitt, en ég trúi
því að þér líði betur í dag.
Elsku Valli, þú munt alltaf
eiga stóran hluta af mínu hjarta.
Ég og fjölskylda mín lofum að
hugsa vel um Dísu um ókomin
ár. Minning þín varir að eilífu.
Þinn vinur og tengdasonur,
Hörður H. Guðbjörnsson.
Valgarð Bertelsson
Útfarar- og lögfræðiþjónusta
Vesturhlíð 2 Fossvogi | Sími 551 1266 | útför.is
Með kærleik og virðingu
Útfararstofa Kirkjugarðanna
Sævar Jón Andrésson
Við erum til staðar
þegar þú þarft á
okkur að halda
Við önnumst alla þætti
undirbúnings og framkvæmd
útfarar ásamt vinnu við dánar-
bússkiptin. Við þjónum með
virðingu og umhyggju að
leiðarljósi og af faglegum metnaði.
www.uth.is -uth@uth.is Stapahrauni 5, Hfj. - Sími 565 9775
Frímann
s: 897 2468
Hálfdán
s: 898 5765
Ólöf
s: 898 3075
ÚTFARARÞJÓNUSTA
HAFNAFJARÐAR
FRÍMANN & HÁLFDÁN
ÚTFARARÞJÓNUSTA
Innilegar þakkir sendum við öllum þeim
sem sýndu okkur samúð, hlýhug og
stuðning við andlát og útför
HAUKS FREYS
flugmanns og flugkennara.
.
Halldóra Svala Finnbjörnsdóttir,
Sigríður Dögg,
Theodóra Dís,
Ásta Margrét.
Þökkum auðsýnda samúð og hlýhug vegna
andláts og útfarar kærrar móður okkar,
tengdamóður og ömmu,
RAGNHEIÐAR MAGNÚSDÓTTUR,
Furugerði 1.
Sérstakar þakkir færum við starfsfólki
Furugerðis 1 fyrir góða umönnun og hlýju.
.
Magnús og Pétur Óli Péturssynir og fjölskyldur.
Sambýlismaður minn, faðir okkar og bróðir,
TRYGGVI PÁLMASON
sjómaður,
lést sunnudaginn 3. janúar 2016.
Útförin hefur farið fram í kyrrþey að
viðstöddum hans nánustu og vinum.
Hjartans þakkir fyrir hlýhug og góðan stuðning.
.
Björg Guðrún Pétursdóttir,
Pálmi Hrafn Tryggvason, María Hólmgrímsdóttir,
Pétur Orri Tryggvason, Erla Guðmundsdóttir,
Sunna Margrét Tryggvadóttir,
Halla, Soffía, Guðrún og Kjartan Pálmabörn.
Hjartans þakkir fyrir auðsýnda samúð,
vináttu og hlýhug vegna andláts og útfarar
móður okkar, tengdamóður, ömmu og
langömmu,
HALLFRÍÐAR RÚTSDÓTTUR,
Grenihlíð 28,
Sauðárkróki.
Sérstakar þakkir viljum við færa
heimahjúkrun og starfsfólki deildar 2 á Heilbrigðisstofnuninni á
Sauðárkróki fyrir góða umönnun og hlýju.
Guð blessi ykkur.
.
Frímann, Margrét, Guðbrandur og fjölskyldur.
Innilegar þakkir færum við öllum þeim sem
sýndu okkur samúð og hlýhug við andlát
og útför okkar ástkæru móður, ömmu,
langömmu og tengdamóður,
KRISTÍNAR ÁGÚSTSDÓTTUR.
Sérstakar þakkir fær starfsfólk
öldrunardeildar LSH í Fossvogi og séra
Eysteinn Orri Gunnarsson sjúkrahúsprestur fyrir einstaka hlýju
og alúð í störfum sínum.
Fyrir hönd aðstandenda,
.
Vigdís Jóhannsdóttir.