Morgunblaðið - 21.12.2016, Side 6

6 Jólablað Morgunblaðsins
M
yrkrið, ljósin og öll fallega
tónlistin kemur mér í jóla-
skap,“ segir Sigríður og
bætir við: „Svo þarf ég að
hlusta að minnsta kosti
einu sinni á skelfilega jóla-
plötu frá 8. áratugnum með Silfurkórnum til
að komast í almennilegt jólaskap. Það er
kannski bara býsna vel sloppið – ég veit um
fólk sem þarf að heyra Strumpajól til að jólin
geti hafið innreið sína,“ segir hún og hlær.
Hverjar eru þínar jólahefðir?
„Ég er jólafasisti, að sögn kunnugra, og
breyti engu í mínu jólahaldi nema að vel at-
huguðu máli. Ég baka með mömmu og systur
hennar, nákvæmlega sömu sortir og amma
bakaði. Það tekur klukkutíma af vísindalegri
nákvæmni að setja seríuna á jólatréð, og á að-
fangadagskvöld er ein gjöf opnuð í einu á með-
an allir hinir fylgjast andaktugir með.“
Hvenær byrjar þú að undirbúa jólin?
„Helst ekki fyrr en í desember. Og jólafas-
istinn skreytir ekki fyrr en á Þorláksmessu,
svo allt sé glansandi nýtt og fínt á aðfanga-
dagskvöld.“
Borðið þið fjölskyldan alltaf það sama á jól-
unum eða eruð þið dugleg að prófa eitthvað
nýtt?
„Ég ólst upp við rjúpur í jólamatinn, en þeg-
ar við Gummi bjuggum í Danmörku höfðum
við aligæs á jólunum. Við reyndum að halda
því áfram eftir að við fluttum aftur til Íslands
en gáfumst upp eftir nokkur ár. Það eru til
margar ævintýralegar sögur af tilraunum
okkar til að verða okkur úti um jólagæs hér
heima. Einu sinni komumst við að því á Þor-
láksmessu að gæsinni okkar hefði verið fargað
af ótta við fuglaflensu, og öðru sinni ókum við
langt út í sveit í kafaldsbyl rétt fyrir jól til að
sækja gæsina, en fengum uppstoppaðan lunda
í staðinn, fyrir einhvern furðulegan misskiln-
ing. Gæsarævintýrin eru mjög skemmtileg í
minningunni, en þetta var á endanum of
ófyrirsjáanlegt og stressandi svona rétt fyrir
jólin.“
Hvað er í matinn á aðfangadag?
„Gummi grefur lax, heimsins besta graflax,
og foreldrar mínir leggja til sínar ómissandi
sveppatartalettur, sem hafa fylgt fjölskyldunni
svo lengi sem elstu menn muna. Aðalrétturinn
er sænsk jólaskinka, sem við pöntum frá vin-
um okkar í Kjöthöllinni. Skinkan hefur reynst
mun áreiðanlegri en gæsirnar ævintýralegu,
og við höfum fjöll af alls konar ljúffengu með-
læti með henni. Desertinn hefur verið svolítið
á reiki á undanförnum árum, en það er útlit
fyrir að samkomulag sé að nást um súkkulaði-
mús.“
Hvað finnst þér best við jólin?
„Tónlistin, maturinn, bækurnar, og að dúll-
ast með fjölskyldunni. Þetta er líka einhvern
veginn eini tíminn sem maður getur leyft sér
að sitja yfir púsluspili fram á nótt.“
Nú ertu með fullt hús af börnum – hvað
gerir þú til þess að börnin njóti sín sem best á
aðventunni?
„Stórfjölskyldan bakar saman piparkökur,
sem er mjög gaman, og við höfum verið að
reyna að endurvekja þá hefð að skera laufa-
brauð. Svo drögum við dætur okkar í heljar-
mikinn jólagjafaleiðangur niður í bæ, og þá er
fastur passi að fara á Mokka í kakó og vöfflur.
Mér finnst alltaf mikil stemning að fara á
skauta um jólin, en áhugi stelpnanna á því hef-
ur eitthvað verið að dofna. Nú bindum við von-
ir við að snjórinn verði snemma á ferðinni, svo
við komumst á skíði um jólin.“
Hvað er ómissandi um jólin?
„Jólafasistanum finnst þetta allt ómissandi.
En auðvitað er ljósið í myrkrinu og samveran
með fólkinu mínu það eina sem er raunveru-
lega ómissandi um jólin.“
Áttu einhverja jólaminningu sem þú vilt
deila með lesendum?
„Ég á mér bernskuminningu frá Þorláks-
messu, þegar ég var smástýri. Það var komið
langt fram á kvöld og alger óreiða ríkti á heim-
ilinu. Mamma var á fullu að skúra og pabbi að
pakka inn gjöfum, og kassar af jólaskrauti
gnæfðu yfir mig í stofunni. Ég man að ég hugs-
aði áður en ég fór að sofa: „Þeim tekst þetta
aldrei. Það koma bara engin jól í ár.“ Þegar ég
vaknaði morguninn eftir var allt orðið hreint
og fínt og skrautið komið upp, gjafirnar í
snyrtilegum stafla undir jólatrénu og mér
fannst foreldrar mínir vera ofurhetjur eða
töframenn að hafa tekist þetta. Og jólin fyrir
mér eru alltaf þetta kraftaverk, að mitt í öllum
asanum og stressinu og myrkrinu skuli fólki
takast að halda svona fallega og heilaga hátíð.“
Morgunblaðið/Eggert
Jólafasistinn
skreytir ekki fyrr
en á Þorláksmessu
Sigríður Hagalín Björnsdóttir fréttamaður var að senda frá sér
sína fyrstu skáldsögu. Hún er jólafasisti að eigin sögn og segir
að allt þurfi alltaf að vera nákvæmlega eins, ár eftir ár. Eigin-
maður hennar, Guðmundur Örn Guðmundsson, hefur lagt sitt af
mörkum til að jólafasistinn eigi gleðileg jól.
Marta María | martamaria@mbl.is
Sigríður Hagalín
Björnsdóttir ásamt
dóttur sinni,
Auði Hagalín
Guðmundsdóttur.