Morgunblaðið - 21.12.2016, Blaðsíða 60

Morgunblaðið - 21.12.2016, Blaðsíða 60
É g man ekkert eftir fyrstu jólunum. Sorgin var svo mikill, ég var vafinn inn í hana og allt gleymdist. Samt ekki misskilja mig, í þokuskýi gerði ég allt til að gleðja dóttur mína og son með jólaföndri, jólakortagerð, bakstri og öllu því. Ég gerði mitt besta. En ég bara man ekkert eftir þessum tíma. Ég er heppin að eiga góða fjölskyldu sem hjálpaði mér að gleðja börnin mín þessi jól og jólin sem á eftir komu,“ segir Sara Lind. Þegar jólin 2014 nálguðust ákvað Sara Lind að finna eitt- hvað að gera fyrir þær mæðgurnar til þess að dreifa huganum og gleðjast yfir. „Í lok nóvember 2014 fór ég og keypti perlur og við byrj- uðum að perla jólaskraut. Þetta gerðum við nánast öll kvöld, hlustuðum á skemmtilega tónlist, sungum, perluðum og nutum samverustundanna. Við vorum svo öflugar í að perla að á end- anum bjuggum til jólatré úr perlum. Þarna náðum við að gleyma okkur og áttum yndislegar stundir,“ segir hún. Fyrir jólin 2015 notuðu þær allar perlugersemarnar í jóla- kortagerð og í ár er þetta ferli hafið og er markið þeirra mæðgnanna að gera nýtt jólatré í ár. Vill helst spóla yfir desember Þegar Sara Lind er spurð að því hvernig jólin hafi verið eftir að hún missti manninn sinn segir hún að þau hafi verið erfið. „Jólin eru tíminn þar sem maður umvefur sig þeim sem maður elskar og hjá okkur er stórt skarð. Það er erfitt að gleðjast þegar söknuðurinn og þráin að fá manninn sinn aftur yfirtekur allt. Það að horfa á dóttur sína fylgjast með hinum pöbbunum á jólaböllum og jólaföndrinu rífur hjarta mitt í tvennt. Helst vil ég alltaf spóla yfir desember og fara bara beint í janúar. Áramótin eru líka alveg svakalega erfið,“ segir hún. Að takast á við sorgina sem fylgir því að missa manninn sinn framkallar flóknar tilfinningar. Þegar ég spyr hana út í jólin í ár segist hún bæði finna fyrir spennu og hlakka örlítið til. „Það er dásamleg tilfinning. Ég ætla að gera allt milli him- ins og jarðar í jólaundirbúningnum með dóttur minni. Allt snýst þetta um að gleðja börnin okkar. Ég er nú þegar búin að panta miða í leikhús í desember, á tónleika og ýmislegt annað. Desember í ár verður góður hjá okkur í ár, ég bara finn það á mér.“ Hvað hefur þú gert til þess að fylla skarð hans? „Regin gaf dóttur okkar alltaf Joe Boxer-náttföt í jólagjöf. Hann ákvað það strax fyrstu jólin hennar árið 2007 og gerði það alltaf eftir það. Eftir að hann dó ákvað ég að halda í þessa hefð. Þannig að dóttir okkar fær Joe Boxer-náttföt frá pabba sínum. Ég baka alltaf uppáhaldskökurnar hans fyrir jólin og ég mun líklegast alltaf gera það, þar sem þær eru líka í miklu uppáhaldi hjá dóttur okkar. Annars get ég ekki fyllt skarð hans, það er bara ekki hægt.“ Regin kom með jólin Sara Lind segist alltaf hafa haft gaman af jólunum og eftir að hún kynntist manninum sínum hafi jólin orðið svo miklu skemmtilegri. Sara Lind Þórðardóttir missti manninn sinn, Regin Mog- ensen, í október 2013 eftir tíu mánaða baráttu við heilaæxli. Hann var mikið jólabarn og eftir andlát hans hefur hún haldið jólasiðum þeirra áfram. Hún bakar uppáhaldssmá- kökur hans og gefur dóttur þeirra Joe Boxer-náttföt eins og hann var vanur að gera. Í viðtali við Jólablað Morgunblaðs- ins ræðir Sara Lind um jólahald eftir makamissi. Marta María | martamaria@mbl.is Aldrei hægt að fylla skarð hans 60 Jólablað Morgunblaðsins
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.