Morgunblaðið - 21.12.2016, Blaðsíða 61

Morgunblaðið/Eggert
„Við fléttuðum saman hefðir okkar og það var yndislegt.
Hann var mikið jólabarn og smitaði mig. Hann smitaði mig
líka af nægjusemi, þolinmæði og þakklæti. Hann var til dæmis
svo þakklátur fyrir allt sem ég gerði fyrir hann, til dæmis fyrir
jólin þegar ég bakaði fyrir hann og krakkana þá lét hann mér
líða eins og ég væri heimsins besti bakari, þakklæti var svo
mikið. Alltaf er hann var spurður hvað hann vildi í jólagjöf var
svarið alltaf það sama – ást og umhyggju. Og það meinti hann
frá sínum dýpstu hjartarótum. Hann vildi skreyta mikið og
kom með mun meira af jólaskrauti í búið en ég. Hann myndi
pottþétt mótmæla þessum ummælum um jólaskrautið,“ segir
hún og hlær.
Regin var mikill veiðimaður og skaut alltaf rjúpur í jóla-
matinn. Þessum sið var Sara Lind ekki vön en var fljót að læra
að meta rjúpurnar.
„Ég náði að plata hann í jólakortagerð, honum fannst það
kannski ekkert spes en hann tók þátt þessi elska. Hann fór og
keypti jólatré með krökkunum og við áttum yndislegar
stundir,“ segir hún.
Þegar ég spyr hana hvernig jólin hafi breyst eftir fráfall
Regins játar hún að allt sé breytt.
„Þetta hafa verið frekar verið erfiðir tímar en á sama tíma
líka gleðilegir. Ég reyni samt að setja ekki mikla pressu á okk-
ur. Við gerum bara það sem okkur langar. Það má borða allar
jólasmákökurnar löngu fyrir jól. Það má skreyta mikið og það
má lika sleppa því að skeyta. Það má bara hafa þetta allt eins
og það hentar okkur. Við höfum ekki keypt jólatré síðan Regin
dó. Ég vil það ekki. Við höfum í staðinn safnað fallegum jóla-
kúlum úr jólahúsinu á Hrafnagili og búum til okkar eigið
jólatré,“ segir Sara Lind.
Síðustu jólin 2012
Regin greindist í janúar 2013. Þegar ég spyr Söru Lind
hvort hún hefði haldið öðruvísi jól 2012 ef hún hefði vitað að
þau yrðu þeirra síðustu saman segir hún erfitt að svara þeirri
spurningu.
„Ég hefði aldrei viljað vita að þetta yrðu síðustu jólin okkar.
„Mér finnst rosalega mikilvægt að fólk
fái svigrúm til að syrgja á sinn hátt og
að fólk sé meðvitað um að þetta tekur
tíma. Mér persónulega finnst rangt að tala um
að vera fastur í sorginni, þú ert með þessa sorg
í hjartanu. En þú verður að halda áfram. Bara
eitt skref í einu. Það er enginn leiðarvísir sem
fylgir um hvernig þetta ferli á að vera. Þetta er
bara ógeðslega erfitt.“
❄
❄ SJÁ SÍÐU 62
Jólablað Morgunblaðsins 61