Breiðfirðingur - 01.04.1970, Page 6
4
BREIÐFIRÐINGUR
En skapanornir mér galdur gólu
og gjörðu strandhögg í hjartans rann.
Þær fyr’ mér gimsteininn góða fólu
svo gæti ei framar ég litið hann.
0! undraminning um geislaglitið,
þá gagntók ljóselskan huga minn.
Þær endurminning hans ei fá slitið, —
hún inn mér fylgir í himininn.
Atugasemd:
Kvæði þetta, Æskudraumur, barst mér í hendur fyrir
mörgum árum frá Kristjáni Andréssyni, sem lengi var skrif-
stofumaður hjá Olgerðinni Egill Skallagrímsson.
Ekki er mér kunnugt um höfund þess, en vel gæti það
verði Kristján sjálfur, en hann vildi eigna það Guðrúnu
Richter. Hann söng það við fallegt lag, sem ég hef aldrei
heyrt nema af hans vörum.
Hér skal það birt og helgað minningu Kristjáns, sem er
látinn fyrir nokkrum árum, en hann var viðurkenndur sóma-
maður, viðfeldinn í viðkynningu og mjög fær í störfum
sínum.
Hann var fæddur að Ingjaldshóli á Snæfellsnesi árið
1896, en lézt hér í Reykjavík.
Hann var ógleymanlegur samferðamaður þess, sem þetta
ritar, vestur í Grundarfjörð í septembermánuði 1957. En
einmitt þá var Æskudraumurinn sunginn af innlifun og við
mikla hrifningu. Ritstjórinn.