Breiðfirðingur - 01.04.1970, Side 43

BREIÐFIRÐINGUR
41
er skemratileg tilviljun — og þó sjálfsagt engin tilviljun —
að þessi unga kona, sem kalla mætti hina síðustu prests-
húsfreyju á Stað, varð seinna í vitnd minni eins og full-
komin persónugerð sveitaprestskonunnar svo sem hana get-
ur ágætasta.
Ólína Snæbjarnardóttir var fædd í Svefneyjum á Breiða-
firði 15. des. 1879, dóttir Snæbjarnar Kristjánssonar hrepp-
stjói'a — hins alkunna sjógarps, er þá bjó á nokkrum
hluta eyjarinnar, en fluttist síðan til Hergilseyjar, ættar-
óðals síns, og var síðan jafnan við hana kenndur. Ævisögu
sína skrifaði hann, og heitir hún einfaldlega „Saga Snæ-
bjarnar í Hergilsey.“ Kona Snæbjarnar, en móðir Ólínu,
var Guðrún Hafliðadóttir Eyjólfssonar í Svefneyjum. Stóðu
að Ólínu sterkir stofnar og fjölgreindir um Breiðafjarðar-
eyjar. í æsku hennar stóðu byggðir um Breiðafjarðareyjar
í fulluin blóma. í Flatey var þá blómlegt kauptún með
tveim til þrem hundruðum íbúa, þótt nú telji það innan við
tuttugu. I öðrum Vestureyjum (Flateyjarhreppi) voru og
mannmörg heimili, víða fjölbýli, og til jafnaðar í flest-
um þeirra sex, er byggðar voru, um 30—40 manns í
hverri um sig. En nú eru aðeins þrjár eftir í byggð og vart
meir en þrír tugir manna í þeim öllum. slíkt afhroð hef-
ur þessi sérstæða og fagra eyjabyggð goldið við hina breyttu
tíma og aðstæður, þótt á sínum tíma væru hvergi fjölþætt-
ari búskapar- og lífshættir en einmitt þar.
Ólína Snæbjarnardóttir ólst upp á tveim höfuðbólum
breiðfirzkra eyja og kynntist þegar í æsku fjölþættum
störfum og umsvifum eyjabúskaparins. Hefur það án efa
verið henni góður skóli undir húsfreyjustöðuna síðar á
Stað.