Breiðfirðingur - 01.04.1993, Síða 49

BRÉF TIL MÓÐUR
47
í kaflanum um stuðlaföll er margt vel sagt, en flest eða allt
kunnugt áður. ... Dæmi þau, sem höf. velur um stuðla í
óbundnu máli, eru flest rétt, en kreddur hans leiða hann einnig
hér út í öfgar og hann nefnir stuðla, er höf. hafa ekki haft hug-
mynd urn sjálfir, enda verður oft ekki hjá því komist að nota
orð, sem byrja á upphafsstaf, án þess að um stuðlun sé að
ræða.“
í lokin víkur dr. Alexander að því, að hrynjandi annarra
mála hafi verið allmjög rannsökuð af ýmsum fræðimönnum
og nefnir í því sambandi tvo Þjóðverja, einn Norðmann og
einn Dana. Leitt sé til þess að vita, að jafn gáfaður maður og
höf. er og glöggskyggn á margt um málfar vort (um það ber
bókin vitni) hafi ekki hirt um að kynnast erlendum fræðiritum
áður en hann samdi bók sína. „Myndi hann þá hafa komist hjá
mörgum villukenningum og hagað rannsókn sinni á annan
hátt“.
„Islenskur sannleikur um islenska tungu“
Sigurður Kristófer Pétursson svaraði ritdómi dr. Alexanders í
mjög löngu máli, sem birtist í „Tímanum" 4. og 11. júlí 1925.
Ekki verður hér vikið að staglkenndum skýringardæmum í
svarinu fremur en í ritdómi dr. Alexanders, en að nokkrum
almennum atriðum og þá m.a.:
„Dr. Alexander hefur ritað um bókina „Hrynjandi íslenskrar
tungu“ og birt ritdóm sinn í „Eimreiðinni“, síðasta hefti. Ætlan
mín var sú, að semja alllanga ritgerð um ritdóma þá, er birtast
kunna um bók þessa, bæði í erlendum blöðum og innlendum.
Líklegt er, að eitthvað verði á þeim að græða flestum, sumum
mikið, öðrum lítið, eins og vant er að vera um ritdóma. Bjóst
eg við að verða að bíða með grein þessa eitt ár eða jafnvel tvö.
En ritdómur dr. Alexanders er þannig, ber vitni um svo
mikið skilningsleysi eða svo mikla fáfræði, að hann verður
eigi tekinn með öðrum. Honum hæfir eigi að vera nefndur í
sömu andrá, sem rildómur sr. Jóhannesar, er hann hefir birt í
„Verði“. Ritdómur sá ber bæði vitni um fræðimennsku og