Breiðfirðingur - 01.04.1993, Page 68
66
BREIÐFIRÐINGUR
Eiðum varð því mjög skemmtilegt. Og svo var það knattspym-
an. Hún var stunduð í öllum frístundum og eins á helgidögum.
Ég hafði verið í ungmennafélagi á Stöðvarfirði, sem Skúli
bróðir minn stofnaði um 1930. Ég varð því mjög hallur undir
ungmennafélagsskapinn og hefi reynt að leggja lið því starfi
hvenær sem ég hefi getað komið því við. Ég varð meira að
segja einu sinni formaður Ungmennasambands Kjalarnes-
þings, sem Skuli bróðir minn hafði stýrt mörgum árum áður,
þegar hann var í Ungmennafélagi Reykjavíkur.
Iþróttaáhuginn fyrir austan varð ekki síðri í kaupstöðunum
en sveitunum. Arviss knattspyrnukeppni var á milli Héraðsbúa
og Seyðfirðinga. Þá voru rnargir frjálsíþróttamenn þarna á
landsmælikvarða. Um það leyti sem ég var á Eiðum voru þeir
Arnasynir frá Hánefsstöðum Vilhjálmssonar, Tómas og Þor-
varður, og á Seyðisfirði voru áberandi þeir Hrólfur og
Brynjólfur Ingólfssynir. Þessir komu aðeins fyrstir í hugann
en margir jafn færir eru ónefndir.
Þung spor aðfara og sekta frændur og vini
- Mér er mjög minnisstæð stofnun Ungmenna- og íþróttasam-
bands Austurlands. Þar mætti ég fyrir Ungmennafélag Stöð-
firðinga. Mér eru minnisstæðir fulltrúar frá Norðfirði þeir
Lúðvík Jósefsson, síðar ráðherra og Jóhannes Stefánsson,
einnig landskunnur bæði af landsmálum og íþróttamálum.
Hann sat á íþróttaþingi í mörg ár og var bæði samvinnuþýður
og mjög klár maður.
Arið sem ég tók stúdentspróf þurfti ég að fara til Reykja-
víkur og þá fékk ég skeyti um að ég væri skipaður fulltrúi á
þingi I.S.I. Þar voru einnig Skúli bróðir minn og Stefán Þor-
leifsson íþróttakennari á Norðfirði. Það er vert að geta þess
hvað Reykvíkingar tóku vel á rnóti landsbyggðarmönnum.
Kristján Gestsson, sem var þá framkvæmdastjóri fyrir verslun
Haraldar Arnasonar stóð í að keyra sveitamennina um ná-
grenni Reykjavíkur, lék á als oddi og gerði þessa veru mjög
skemmtilega.