Breiðfirðingur - 01.04.1993, Síða 91

M I N N I N G A R
89
Þorgilssonar útgerðarmanns og stórkaupmanns), Anna, versl-
unarmær í Stykkishólmi (ógift) og Guðríður, gift Magnúsi
Sigurðssyni verslunarmanni í Stykkishólmi.
Júlíana og pabbi minn voru á margan hátt lík, og nú á efri
árum hennar þykir mér sem ég sé í nánd við hann er ég dvel
hjá henni. Mér þykir vænt um hana og dætur hennar, sem báð-
ar eru bæði góðar og greindar konur, enda fá þær allra lof sem
þekkja þær.
Kristján afi minn fluttist að Klettakoti frá Stóra-Langadal,
eftir að Valgerður amma mín dó, og í Klettakoti bjó hann um
hríð með seinni konu sinni Sigurborgu. Síðar flutti hann að
Grunnasundsnesi við Stykkishólm og þar giftust foreldrar
mínir og stofnuðu heimili. Þar fæddist elsta systir mín Ingi-
björg, sem er 1 '/2 ári eldri en ég. Síðan fluttu þau að Ögri í
Stykkishólmshreppi, þá í Helgafellssveit, og bjuggu þar í 3 ár.
Þar fæddist ég 22. mars 1895.
Eftir 3ja ára búskap í Ögri, sem á ýmsan hátt mun hafa
verið erfiður, fluttu foreldrar mínir aftur að Grunnasundsnesi,
sem oftast er kallað Nes, og bjuggu þar í tvíbýli við afa minn.
Þar fæddust 4 yngri systkini mín, og þar ólumst við upp öll.
Valgerður hálfsystir pabba míns var þar líka heima hjá foreldr-
um sínum og mun hafa verið 12 eða 13 ára, er við fluttum
aftur í Nes. Ekki man ég neitt eftir mér í Ögri, enda hef ég
ekki verið nema 2ja ára er við fluttum þaðan.
Þegar ég manfyrst eftir mér
Það var kolamyrkur úti, þegar við komum fram í bæjardymar.
Pabbi hneppti vel að sér frakkanum, á rneðan Valla frænka
kveikti á luktinni, og mamma hnýtti hvítum klúti um höfuðið
og nældi fast að sér sjalið. Mér leist ekkert á að fara út í
myrkrið og storminn, en lét samt ekki á því bera, því að Imba
systir var svo kát yfir því að fá að fara. Pabbi tók mig nú í
fang sér, og við lögðum öll af stað út í myrkrið. En þá var mér
nóg boðið. Eg greip báðurn höndum unr hálsinn á pabba og