Breiðfirðingur - 01.04.1994, Side 66

64
B R E I Ð H' I R Ð IN G U R
Fjárhústóft á Sjöundá, en jörðinfór í eyði 1921. Síðan voru þarna sagaðir
girðingarstaurar úr trjám sem rak á Sjöundá. Slárnar sem sjást á aftari
gafii tóftarinnar voru notaðar undir trén á meðan verið var að saga þau. I
forgrunninn má sjá sérstœtt mannvirki sem var súrþaragryfja. Þarinn var
þarna mikilsvert vetraifóður handa fénu. Gerð var tilraun til að verka hann
og geyma í þessari gryfju, því það var tilviljunarkennt og fór eftir veðri,
hvort þarann rak eða ekki. Ljósm. Ari Ivarsson.
væri alveg ný hugmynd og lét mikið af. Sagði hann að nú væri
sko ekki nokkur vandkvæði á að draga þessa einu sönnu beinu
línu á láréttan og lóðréttan flöt. Nokkuð virtist glansinn fara af
snilli þeirra Stanleymanna þegar hann fékk að vita að aðferðin
væri eflaust mörg hundruð ára gömul.
Þá var komið að sjálfri söguninni sem unnin var af tveim
mönnum. Stóð annar uppi á plönkum sem lagðir voru með-
fram trénu sem verið var að saga, og stýrði hann söginni og
því helst hversu fast hún lagðist í sagarfarið. Einnig var það
hann sem dró sögina upp. Hinn var undir trénu og dró sögina
niður og á niðurleiðinni sagaði hún en ekki á uppleiðinni.
Einnig hann varð að stýra söginni og passa líka að hún legðist
með eðlilegum þunga í sagarfarið. Væri einhver vindur var
erfitt að halda augunum saglausum fyrir þann sem var niðri,
i