Breiðfirðingur - 01.04.1994, Page 156
154
BR [•: 1 m- I RÐINCUH
SpágHsstaðabœrinn á 4. áratitsiuim scm stóð fram undir 1950. Sipríóur
Margrét Sigurbjörnsdóttir fyrir utan. Ljósm. óþekktur.
Þeir bræður afréðu nú að fara báðir að leita ærinnar sem
vantaði. Kom þeim til hugar, að bún kynni að hafa setið eftir í
djúpum skurði eða jarðfalli og væri þar ef til vill afvelta, og
því höfðu þeir hraðan á. Það ýlti á eftir þeim, að veður fór enn
versnandi. Fara þeir nú saman á þær slóðir, þar sem féð hafði
áður verið og leituðu sérstaklega í jarðfallinu. Ekki urðu þeir
ærinnar varir, en í uppstyttu á milli élja þóttust þeir sjá mann á
ferð ekki langt undan og stefndi sá fram dalinn, fram á afrétt-
arlönd víðáttumikil, sent við taka, þar sem byggðinni lýkur.
Segir nú Hinrik við Sigurbjörn, að hann skuli hlaupa manninn
uppi og kanna hver sé þar á ferð; þarna er ekki svo mikið sem
vegarslóði og því naumast von ferðamanna á sumardegi, hvað
þá í misjöfnu veðri um hávetur.
Sigurbjörn hljóp nú í átt til mannsins og hóaði, þegar hann
taldi sig kominn svo nærri, að þessi undarlegi ferðalangur
mætti til hans heyra. Nam maðurinn staðar, strax og hann varð
þess áskynja, að hann væri ekki einn á ferð. Sagði hann Sigur-
birni að hann væri á leið utan l'rá Skógarströnd að Gillastöðum