Breiðfirðingur - 01.04.1997, Blaðsíða 28

26
BREIÐFIRÐINGUR
„Hann hafði lært að smíða hjá Jakob Sveinssyni, sem var
einn kunnasti og virtasti húsasmiður í Reykjavík ofarlega á sein-
ustu öld og byggði þar fyrsta tvílyfta íbúðarhúsið. Það stendur
enn við Kirkjutorg og með sömu ummerkjum og í upphafi.
Meðan ég var hjá Eyvindi var töluvert smíðað þar af hurðum,
gluggum, ýmiskonar húsbúnaði og ennfremur líkkistur, og við
þá smíði var hann kenndur. Þá var þar mikið um innrömmun á
myndum. Við vorum 5-6 á verkstæðinu, þar af tveir nemar.
Sá, sem veitti mér mesta tilsögn var Geir Konráðsson, bróðir
Konráðs læknis. Ég var hjá Éyvindi í sex ár, fjögur sem lær-
lingur og tvö sem sveinn og fékk þá 70 aura um tímann. Lang-
mest smíðaði ég líkkistur og urðu þær um 400, sem ég fór
höndum um að nokkru leyti.“
- Einhverjar sérstakar kistur minnisstæðar?
„Efnið í kisturnar var þumlungsþykk fura. Þá var mikið til
hætt að mála þær svartar, flestar voru því hvítar, einstaka eik-
armálaðar. A einstaka var útskurður á köntunum á efstu fjöl-
inni, kallað gallerí. Ég smíðaði kistuna utan um Tryggva
Gunnarsson. Vitaskuld var gallerí á henni, en auk þess var hún
mun stærri en venja var. Ég smíðaði aðeins eina kistu úr öðru
efni en furu, og var hún utan um Andrés Fjeldsteð á Hvítár-
völlum. Hann hafði lagt svo fyrir, að í hana væri höfð eik 1 'U”
þykk. Skreyting var á hliðum og göflum - óslitin rósaflétta.
Hafði Andrés verið búinn að fala Stefán Eiríksson myndskera
til að annast það verk.“
- Varstu aldrei var við neitt?
„Endrum og sinnum bar svo bráðan að með kistusmíði, að
vinna varð á kvöldin og jafnvel á nóttunni. Aðeins í eitt skipti
varð ég var við eitthvað yfirskilvitlegt. Skipti engu máli við
hvora hlið kistunnar ég stóð eða gafla, en mér var fyrirmunað
að geta gert mér grein fyrir í hverju áhrifin voru fólgin, og þau
voru ekki óþægileg. I þetta skipti var ég að smíða kistu utan
um Jón Olafsson ritstjóra. Hún var að því leyti frábrugðin því
venjulega, að lokið á henni var tvöfalt, og það neðra var gler.
Þegar að því kom að festa efra lokið sá ég, að Jón hafði verið
lagður til í kjólfötum, en þess varð ég ekki var í annan tíma.