Ófeigur - 15.05.1956, Síða 9

ÓFEIGUR
7
vöm. Hinn um að Islendingar hefðu umsaminn tíma jafn-
rétti við innfædda menn í Bandaríkjunum um kaup
og sölu þar í landi. Þetta var þá talin goðgá og ætt-
jarðarsvik. Nú harma allir skammsýni þeirra, sem lok-
uðu þessum leiðum, þegar tryggja mátti frelsið, heilbrigt
atvinnulíf og jafnrétti í menningarvörninni við stærri
ríkin, þótt munur sé á fólksfjölda. Nú hangir hagur
þjóðarinnar á bláþræði. Ef vinna hættir á Vellinum,
hrynur hin glæsta en ótrygga atvinnu- og þjóðlífs-
bygging til grunna. Hungraður en kröfuharður bylt-
ingarlýður mundi láta greipar sópa um hálftómar rúst-
ir spilaborgar þeirra, sem reist var með þeim kynlega
hætti, að gera vörn landsins að uppsprettu tilefnis-
lausrar óhófseyðslu.
1 f jármálum benti Jón Árnason bankastjóri á
þá leið, að draga stórlega úr og hætta bráðlega
allri vinnu íslendinga á Vellinum, en heimila Banda-
ríkjunum að flytja heiman að allt nauðsynlegt
starfslið til varnarvinnu hér á landi, en snúa öllum
vinnumætti íslendinga að því að nýta á eðlilegan hátt
auðsuppsprettur andsins. Aðra leið hef ég bent á í
Gulltryggingu Islendinga að gera samning um sam-
eiginleg átök íslendinga og Bandaríkjamanna um við-
rétting alls atvinnulífs í landinu. Fyrst um sinn verður
borizt fyrir straumi, en þegar strandið er sýnilegt,
verður sennilega munað eftir þessari leið, ef hið gullna.
augnablik er þá ekki flogið fram hjá.
#
Fyrir nokkru varð Molotov, utanríkisráðherra Rússa,
að biðjast opinberlega afsökunar á því, að hann þekkti
ekki eðli og uppruna kommúnismans. Flokksbræður
Ólafs og Hermanns ættu að krefjast af þessum tveim
liðsoddum, að þeir lýsi yfir iðrun og yfirbót fyrir auð-
sýnda vanþekkingu á stjórnskipulagi landsins að því
er snertir verksvið íslenzka forsetans. Við síðasta for-
setakjör héldu forkólfar stjórnarflokkanna því fram,
að forsetaefnið væri ekki vaxið þeim vanda, sem hann
vildi allshugar taka að sér, en þetta reyndist rangt.
Forseti íslands hefur að lögum þrjú skyldustörf:
Að undirrita þau lög og reglugerðir, sem Alþingi og
stjórn landsins semja. Að halda veizlur á kostnað
ríkissjóðs og að vera til leiðbeiningar við heppilega