Ófeigur - 15.05.1956, Síða 16

14
ÓFEIGUR
Bankastjórinn var til viðtals eina stund í viku. Bók-
hald og afgreiðsla er í Landsbankanum en samt þarf
alment starfsfólk álíka margt eins og var um alda-
mótin á stórum prestsheimilum, þar sem voru 4 vinnu-
menn og annar liðsafli eftir því. Yfirleitt guldust illa
lán þau, sem áttu að gagni að koma í Benjamínsbankann,
en þó tókst þeim Benjamín og Eysteini að koma á
fót einu stórfyrirtæki Glersteypunni svokölluðu. Fékk
hún að Iáni nokkrar miljónir enda starfaði hún nokkr-
ar vikur, en varð þá gjaldþrota og andlátið auglýst
hátíðlega í Lögbirtingi. Kom þá í ljós að þessi nýung
var byggð á einskærum misskilningi og hvergi var
heil brú í nokkru, sem snerti þetta fyrirtæki. Hér
eru milljónir tapaðar en máltækin segja: „Fall er farar-
heill" og „betri er húsbruni en hvalreki á fyrsta bú-
skaparári." Mega Benjamín og Eysteinn óska að þessi
spakmæli rætist.
Undangengin 40 ár hafa Magnús Sigurðsson og Jón
Árnason útvegað ríkinu nálega öll lán, sem þjóðin
hefur tekið. Nutu þeir mikils trausts. Þegar Benjamín
átti að verða miðpunktur fjármálalífsins, sá stjórnin
að hann varð að taka að sér þennan vanda. Var nú
mikil þörf nýrra lána einkum í sementsverksmiðjuna,
Sogsvirkjun og fleiri. Fór Benjamin af stað í láns-
bænir og var mánuðum saman vestan tjalds eða í
Ameríku, til að slá fyrir Eystein, en hvarvetna voru
hurðir lokaðar. Bar þar til að utanlands var Benjamín
bókfestur sem sanntrúaður bolsi, er hefði blekkt liðs-
odda íslendinga með kænskubrögðum. 1 öðru lagi þótti
bankastofnun hans standa á veikum fótum og þriðja
og síðasta lagi sögðu fjármálamennirnir að krónufall
hins gjaldeyrisauðugasta lands í álfunni, bátagjald-
eyrir og að síðustu amerísku bílarnir staðsettir á
Reykjavíkurgötum en þó flotholt alls togaraflotans,
séu þess eðlis að Islandi verði torfengin góð lán.
Að lokum sáu Ameríkumenn aumur á Islendingum
t og lánuðu Ólafi Thors með góðum kjörum nálega
40 milljónir króna til að ljúka samentsverksmiðj-
unni. Átti Eisenhower þessa aura inni í Kaupmanna-
höfn og lét þá ganga hingað.
*
Þegar Eysteinn hugðist hafa uppgötvað sinn fjár-