Ófeigur - 15.05.1956, Blaðsíða 39

ÓFEIGUR
37
ætti skilið að bankinn greiddi honum 80 þús. kr. þókn-
un af almannafé fyrir veru sína í bankanum.
#
Næst kom Gunnar Hall til skjalanna. Fyrirtækið
Gunnarsbúð var stofnsett 1943. Hlutafé 100 þús. kr.
Gunnar átti ekki nema 1000 kr. af því, en hafði einhver
óskiljanleg ráð yfir nálega helmingi hlutafjárins. Eng-
ir aðalfundir voru haldnir í fyrirtækinu og endurskoð-
un ekki mjög fylgin sér. Erfitt er að dæma um hverir
voru raunverulegir hluthafar í fyrirtækinu. Eftir að
almenningur vissi um ástand verzlunarinnar, var brugð-
ið við, 26. febr. í fyrra, að kalla saman aðalfund. Pró-
kúran var tekin af Gunnari, og var það ekki vonum
fyrr. Jón Guðmundsson endurskoðandi hafði gegnt því
starfi síðan 1937 og átti að hafa mikinn kunnugleika
á fyrirtækinu. Þessi endurskoðandi mætti fyrir rétti
22. marz og bar þá að hann hafi haft bókhald verzl-
unarinnar síðan 1953 á skrifstofu sinni. Þó hafði hann
engan grun um að ólag væri á rekstri Gunnarsbúðar
fyrr en eftir s.l. áramót. Þá fyrst fær endurskoðand-
inn, sem einnig er bókhaldarinn, vitneskju um að eig-
andinn hafi leynt hann ótrúlegum skuldatölum, er
námu mörgum milljónum króna.
*
Eitt af því sem einkenndi meðferð Gunnarsbúðar-
málsins, var hæverska allra blaða sem viku að þessu
mannfélagsslysi. Almenningur talaði um okur og okr-
ara, en blöðin nefndu stéttina fjármálamenn. Ástæð-
an til þessa gæluheitis var sú staðreynd, að okur er
miklu algengara heldur en við var búizt og að miklu
fleiri og áhrifameiri menn voru riðnir við þessa starf-
semi heldur en almenningur gerði ráð fyrir. Margir
lögfræðingar voru flæktir í málið; flest atvinnulitlir
menn, sem gripu til okurs í lífsbjargarskyni, því að
önnur bjargráð skorti. Þá stóðu og efnamenn og
mannfélagsstyttur að baki þeim, sem framkvæmdu út-
lán með okurvöxtum. Allir þessir menn vildu gera sem
minnst úr lögbrotahlið okurmála. Lögmenn allhátt í
mannfélagsstiganum, létu orð falla á þá leið, að okur
gæti ekki kallazt saknæmt, því að mönnum væri leyft
að selja skuldabréf með gífurlegum afföllum og væri
sú verzlun ekki talin vítaverð.