Ófeigur - 15.05.1956, Blaðsíða 52

50
ÖFEIGUR
ari litlu grein okurmálanna inn á svið dómstólanna,
mundi ég gera mitt til að efni og andi málsins yrði
líka borið undir dómstól almenningsálltsins í land-
inu. Dómsmálaráðherra lagði óvenjulega áherzlu á að
málið gegn mér fengi skjótan úrskurð. Kom undir-
réttardómur skömmu síðar. Var sekt mín og máls-
kostnaður 2500 kr. Dómarinn taldi ekki fram komnar
nógu miklar lagásannanir fyrir kenningum mínum um
að Hermann ætti í Gunnarsbúð og að hann hefði sýnt
áhuga fyrir að bjarga fyrirtækinu frá gjaldþroti.
En eins og allir vita, hindra ákvæði hegnringarlag-
anna, sem Hermann lét lögfesta 1940, alla rök-
studda gagnrýni, því að það má ekki meiða til-
finningar hins seka. Alberti hefði samkvæmt þessaii
lagagrein, getað fengið menn dæmda í sekt fyrir
meiðandi ummæli, ef sveigt hefði verið að því að hann
stal 8 milljónum króna frá sjálenzkum bændum og
eyddi því í fjárglæfrum.
Málefni IJtvegsbankans og aðstoð hans til Gunn-
arsbúðar komu hvergi fram í þessum réttarhöldum. Ef
tilgangurinn hefði verið sá, að rannsaka okurmálin
yfirleitt, mundi réttvísin hafa kynnt sér framferði fjár-
aflamanna í þeim banka.. Hafði Gunnar, eins og fyrr
segir, haft þar sitt aðalvígi, en sótti fastar á í Bún-
aðarbankanum eftir því sem viðskiptakreppan harðn-
aði. Þegar Hermann vakti þetta mál, fékk hann að
launum mikla óþökk fjáraflamanna, sem töldu illa og
ómaklega að sér farið þar sem þeim fyrst var þrýst
til affalla á stóreignum, sem þeir höfðu ráðstafað,
en síðan kynti Hermann rannsóknarlogann rétt við
húsdyr þeirra. Höfðu fjáraflamennirnir tvær leiðir til
að sýna gremju sína, eftir því hvort þeir áttu hægra
með að ná til Hermanns sjálfs eða Ólafs Þorgrímsson-
ar. Töldu þessir ólánsmenn, að aldrei hefði Hermann
sannað jafnljóslega og í þetta sinn hina mjög umræddu
gáfnatregðu sína.
*
1 ritgerð minni Átján milljónir í Austurstræti, hafði
ég gagnrýnt Hermann fyrir tvær yfirsjónir. Fyrst, að
hafa búið til handa sér 80 þús. króna bitling í Bún-
aðarbankanum og ekki starfað þar til þjóðþrifa, og
í öðru lagi fyrir að hafa flækt sig í málum Blöndals-