Tímarit Máls og menningar - 01.05.2002, Qupperneq 31

tekur bara „einn dag í einu" en dettur samt
alltaf í það; gamla forarsporið fullt af heilagri
reiði sem slettir mestu á þann sem í því spólar.
( gær var það Símamálið, í dag er það álverið, á
morgun Evrópubandalagið. En rauða þráðinn
vantar. Hann sem gerðist appelsínugulur um
tíma er nú orðinn alveg litlaus. í allri viðbragða-
pólitíkinni vill það gleymast að þótt þingmenn
Samfylkingarinnar séu fullir vandlætingar á sölu
Landsímans eru þeir í raun fylgjandi henni, eða
er það ekki? Maður er ekki alveg viss. Og þeg-
ar reiðilestrinum um álversklúðrið er lokið í
þingsal kemur í Ijós að Samfylkingin er samt
fylgjandi álveri, eða er það ekki? Maður er ekki
alveg viss.
Sá er gallinn við Samfylkinguna. Maður er
aldrei alveg viss um hvað hún vill. Vegna þess
að hún er það ekki sjálf. í Evrópumálunum
ákvað hún að láta gera skoðanakönnun. Á
flokksþinginu var jafnvel borin upp tillaga um að
gera skyldi skoðanakönnun meðal þjóðarinnar;
hún skyldi spurð hvort henni þætti líklegt að
það yrði fylkingunni til fylgisaukningar ef hún
setti Evrópumálin á oddinn. How low can you
go? Hvers vegna er það ekki borðleggjandi að
flokkur sem kennir sig við jafnaðarstefnu skuli
afdráttarlaust stefna inn í meistaraverk hinnar
evrópsku jafnaðarstefnu? Hvers vegna hafa
menn sem hafa pólitík að atvinnu ekki getað
myndað sér sjálfstæða skoðun á stærsta póli-
tíska máli tímans og hafa þó haft til þess tíu ár?
Hvernig stendur á því að stjórnmálaforingjar
skuli frekar ætla að treysta fávísum almenningi
eins og mér til þess að taka stærstu ákvarðan-
irnar fyrir sig? Hver á að leiða hvern? Okkur
leiðast þeir sem ekki þora að leiða okkur. Þess
vegna snýr fólk sér lengra til vinstri, til Stein-
gríms Joð, eða til hægri að Davíð, og Evrópu-
sinnarnir snúa sér svo kannski til Framsóknar.
Það væri hin fullkomna háðung ef þungstígum
bændaflokki fortíðar tækist að stela framtíðar-
pólitíkinni, sjálfri Evrópustefnunni, frá Samfylk-
ingunni, því nóg er víst búið að taka frá henni:
Sjálfstæðisflokkurinn stal frá henni skynsem-
inni og Vinstri-grænir hirtu það sem eftir var:
Vitleysuna.
Þegar maður er villtur í frumskóginum er
kannski ekki rétta leiðin sú að láta gera skoð-
anakönnun um það hvernig maður eigi að kom-
ast út úr honum.
Fólk talar um forystuvanda, að Össur sé ekki
að gera sig. Og satt er að hann hefur meira ver-
ið að gera í sig og af sér. Fólk segir að allt muni
reddast þegar Ingibjörg Sólrún er búin að vinna