Heimsmynd - 01.07.1993, Side 53

,3j£. ... '"V'
1 ly Wr Jj Jj(#>
1'
wH ' Hk 'Hh 1 Wr mtmd
„VÉr minn, þú verður
að minnsta kosti ekki
elskhugi á sviði."
Kannski blundaði í mér einhver
púki og fyrsta hlutverkið mitt hjá
Leikfélagi Akureyrar var reyndar að
leika púka í Gullna hliðinu. Þessi
sýning fékk eiginlega þá mestu aug-
lýsingu sem um getur. Ekki einung-
is vegna þess að þarna var verið að
minnast afmælis höfundarins heldur
vegna handfanga á dyrum himna-
ríkis sem voru písmerki í takt við
tíðarandann og það fór fyrir brjóstið
á mörgum.
Ég fór ekki dult með það á þess-
um árum að mig langaði til að
verða leikari, en þegar nokkuð var
liðið á dvöl mína í leikhúsinu tók
Sigmundur Örn Arngrímsson mig á
eintal og sagði við mig, „Viðar
minn. Þú verður aldrei neinn leikari
en hefur þér dottið í hug að verða
Ieikmyndateiknari.“ Við ræddurn
þetta nánar og ég man það sérstak-
lega að hann sagði: „Viðar minn, þú
verður að minnsta kosti ekki elsk-
hugi á sviði.“ Seinna þegar ég var
orðinn leikari lék ég elskhugann í
samnefndu verki Pinters og þá
minntist ég sérstaklega þessara
orða. Sigmundur Örn var svo að
segja lærifaðir minn á þessum árum
og ég leit gífurlega upp til hans og
virti hans ákvarðanir mikils. Það
varð því úr að ég fór suður til
Reykjavíkur til að læra leikmynda-
gerð sautján ára gamall." Og þar
með hófst nýr kafli í lífi Viðars Egg-
ertssonar.
Þegar nokkrir krakkar tóku sig
saman og stofnuðu heilan leik-
listarskóla fannst ýmsum málsmet-
andi menningarvitum að sér vegið.
Það hafði jú verið rætt að stofna
sjálfstæða stofnun sem annaðist
menntun ungra leikara en fram-
kvæmdin hafði ekki orðið fyrr en
núna. Þetta var árið 1972 þegar
unggæðislegar hugmyndir sextíu og
átta kynslóðarinnar höfðu tröllriðið
skólahaldi á Vesturlöndum og nýi
leiklistarskólinn sem nefndur var
SÁL-skólinn bar þess öll merki að
hugmyndafræðin var reist á þeim
grunni. Nemendurnir ætluðu að
reka skólann upp á eigin spýtur og
ráða kennslunni. „Þegar ég kom til
Reykjavíkur fékk ég innsýn í alger-
53