Gríma - 01.09.1942, Qupperneq 67

Gríma] DRAUGASÖGUR 65
hefði hann sjálfur heyrt kallað í sig þar í beitarhús-
unum. — Saga þessi er höfð eftir Jóhannesi sjálfum
1907.
Um 1875 var beitarhúsamaður á Munkaþverá, er
Hjálmar hét og var Árnason; hann var þá 17 eða 18
ára gamall. Það var einn dag í allgóðu veðri á þorra,
að Hjálmar rak sauðina til beitar út á hálsinn, en að
aflíðandi degi fór hann heim að húsunum til að raka
þau. Byrjaði hann að raka nyrzta húsið,en þegar hann
kom í miðhúsið, sá hann mann koma innan úr tóttar-
dyrunum og ganga fram garðann. Maður þessi var
lágur og gildur, í mórauðri úlpu og með síðan hatt á
höfði, en svo var sem í skugga sæi, þar sem andlitið
var; eitthvað hafði hann í hendi, líkast ljá. Hjálmari
varð mjög bilt við og snaraðist út úr húsinu, en um
leið heyrði hann dynk inni í húsinu, eins og stokkið
væri ofan í króna. Tók hann nú á rás, en áður en
hann hljóp fram af hjallabrúninni fyrir framan húsin,
leit hann við og sá, að maðurinn var kominn út úr
húsdyrunum. Hljóp nú Hjálmar allt hvað hann mátti
beina leið heim. Þegar hann kom nokkuð ofan á mýr-
arnar, fleygði hann af sér hálstreflinum, hljóp svo
nokkurn spöl og leit við; stóð þá úlpumaðurinn hjá
treflinum. Tók þá Hjálmar á rás og leit ekki við fyrr
en hann var kominn yfir brúna á Þverá; var þá mað-
urinn kominn að brúnni. Eftir það linnti Hjálmar
ekki sprettinum fyrr en hann kom inn í baðstofu á
Munkaþverá og fleygði sér upp í rúm; var hann þá
svo yfirkominn af mæði, að hann mátti eigi mæla, en
þegar hann hafði jafnað sig nokkuð og gat sagt frá
tíðindum, voru tafarlaust sendir tveir húskarlar fram
á beitarhúsin, bæði til að hirða um sauðina og ef hægt
væri að vita, hver valdið hefði glettingunum við
5