Fréttabréf Öryrkjabandalags Íslands - 01.03.1996, Blaðsíða 41
Athugasemd við
leiðréttingu
Isíðasta tölublaði kom ritstjóri á
framfæri leiðréttingu varðandi
vísuna: “Ég að öllum háska hlæ,” og
höfund hennar um leið.
Þessi vísa var í ljómandi góðri og
skemmtilegri grein míns góða vinar
Jóhannesar Bergsveinssonar yfir-
læknis í 3.tbl. síðasta árgangs.
Nú hefur borizt hin ágætasta
athugasemd frá Jóhannesi sem skylt
er til skila að halda, enda ekki í kot
vísað um heimildir hjá Jóhannesi
frekar en venjulega.
Og hér kemur tilskrif Jóhannesar:
Kæri Helgi.
Ég sá í leiðréttingu frá þér, í 4.
tölublaði Fréttabréfs Öryrkja-
bandalags íslands árið 1995, að ég
muni hafa farið rangt með þegar ég
eignaði Vatnsenda-Rósu vísuna: “Ég
aðöllumháskahlæ...” Mérernokkur
vorkunn ef svo er, því heimildarmaður
minn var hinn ágæti málvísindamaður
og orðabókarhöfundur Sigfús Blöndal
í grein er hann ritaði í II - III bindi
árbókar Dansk-Islandsk Samfund
1929-30, bls 67-113, og bar titilinn:
Islandske Epigrammer. Tolv Tylvter
udvalgte og oversatt af Sigfús Blönd-
al. Vísan er þarna nr. 62 og segir um
hana:
“Vatnsenda-Rósa digter i et Uvejr paa
Söen:
Ég að öllum háska hlæ
heims á leiðum þröngvu
mér er sama nú, hvort næ
nokkru landi eða öngvu.
“Jeg ler ad enhver Fare paa Verd-
ens snævre veje; nu er det mig lige-
gyldigt, om jeg naar til Land eller
ikke.”
Öllum getur okkur skjátlast og þar
er ég engin undantekning fremur en
frændi minn Sigfús Blöndal. Ég hélt
þó, að hann færi nærri um uppruna
þessarar vísu þar sem hans slóðir
liggja nær Vatnsenda-Rósu og hann
nær henni (og þá væntanlega Níelsi
skálda) í tíma. Hvað um það: Hafa
ber það, sem sannara reynist.
Jóhannes Bergsveinsson.
KYNNING
Hér í Fréttabréfinu höfum við
haft það til siðs að kynna nýja
framkvæmdastjóra hjá félögum
bandalagsins. Þeirhafa verið inntir
eftir æviatriðum í örstuttu máli,
helztu verkefnum félaga þeirra svo
og framtíðarsýn til mála.
Nú er komið að nýráðnum fram-
kvæmdastjóra Geðhjálpar, Ingólfi
H. Ingólfssyni, að segja nokkur
deili á sér og víkja stuttlega að
stöðu mála. Gefur ritstjóri Ingólfi
orðið hér með:
x
Eg er fæddur árið 1950 á Akur-
eyri í Gudman eins og húsið
var kallað en þar er Bautinn til húsa
núna. Meðan ég drakk
móðurmjólkina hafði ég
KEA og Akureyrar-
kirkju fyrir augunum.
Þessvegna er ég líklega
svona hallur undir sam-
vinnuhugsjónina þó ég
hafi aldrei gengið í
Framsóknarflokkinn og
málefni kirkjunnarhafa
ekki heldur látið mig
ósnortinn.
Foreldrar mínir eru
Valgerður Guðmunds-
dóttir frá Næfranesi í
Dýrafirði og Ingólfur Viktorsson,
loftskeytamaður frá Flatey á
Breiðafirði.
Ég gekk í Menntaskólann á
Akureyri og eftir stúdentspróf hóf
ég nám í félagsfræði við Háskóla
íslands. Eftir tveggja vetra nám
flutti ég til Þýskalands og lauk
Dipl. Soz. gráðu í félagsfræði frá
Universitát Bremen með sérsvið í
atvinnu- og endurhæfingar-félags-
fræði. f Þýskalandi kynntist ég
konunni minni, Barbel Schmid,
félagsráðgjafa og eignuðumst við
tvö fyrstu bömin okkar þar. Þriðja
barnið fæddist á íslandi en lést
skömmu eftir fæðingu.
Eftir nám kenndi ég í tvö ár við
fullorðinsfræðslu í Þýskalandi.
Árið 1981 fluttist ég heim og réð
mig sem félagsfræðing við Trygg-
ingastofnun ríkisins. Eftirfimmár
hjá Tryggingastofnun hætti ég og
hóf rekstur verslunar með um-
hverfisvænar byggingavörur sem
enginn vissi hvað var á þeim tíma
svo að oft líktist þetta meira
fræðslumiðstöð en verslunar-
rekstri. Á miðju ári 1988 gerðist
ég forstöðumaður á sambýli hjá
Styrktarfélagi vangefinna og tveim
árum seinna tók ég við forstöðu á
sambýli fyrir þroskahefta með at-
ferlistruflanir hjá Svæðisskrifstofu
í Reykjavík. Um síðustu áramót
varð ég framkvæmdastjóri Geð-
hjálpar.
Geðhjálp stendur vonandi á
nokkrum tímamótum. Síð-
ustu ár hafa verið fé-
laginu erfið og skrif-
stofan lokuð um tíma.
Stjórn félagsins hefur
lagt upp með metnaðar-
fullar áætlanir sem
framkvæmdastjóra er
ætlað að fylgja eftir.
Fyrst er að koma skrif-
stofu félagsins í gagnið
og opna félagsmiðstöð
fyrir geðfatlaða. Efla á
fræðslustarfsemi og
hefja skipulega þjónustu
við aðstandendur. Geð-
hjálp eru hagsmunasamtök geð-
sjúkra og þeirra aðstandenda og á
því að vera í fararbroddi í rétt-
indabaráttu þeirra. Þar liggja verk-
efni framtíðarinnar. Gífurlegar
framfarir hafa orðið í málefnum
fatlaðra síðustu áratugi og líklega
er árangur í baráttumálum þroska-
heftra einna glæsilegastur. Geðfatl-
aðir hafa því miður orðið nokkuð
afskiptir, líklega að hluta til vegna
þess hversu erfið mál þeirra eru oft
á tíðum og úrræðaleysið mikið. Á
þessu er að verða breyting og hefur
Geðhjálp m.a. boðið fram aðstoð
sína og gert þjónustusamning við
félagsmálaráðuneytið og Svæðis-
skrifstofu í Reykjavík um rekstur
stuðningsþjónustu við geðfatlaða.
Eftir nokkra byrjunarörðugleika er
þessi þjónusta að skila miklum ár-
angri sem ég vona að verði fram-
hald á. Ingólfur H. Ingólfsson
FRÉTTABRÉF ÖRYRKJABANDALAGSINS
41