Fréttabréf Öryrkjabandalags Íslands - 01.09.2000, Blaðsíða 12

Lárus Hilmarsson leiðbeinandi
DANMERKURFERÐ
BUSLARA
Hópurinn samankominn á Kastrup.
r
g hef ekki verið mjög virkur
leiðbeinandi í unglingastarfi
Sjálfsbjargar undanfarin 2 ár,
sökum anna í skólanum (hver er þessi
Anna?). Eg hef komið inn í starfið
þegar í mig hefur verið kallað, þegar
vantar leiðbeinendur. í ársbyrjun
2000 barst mér enn önnur fyrirspurn,
hvort ég vildi koma með hópnum til
Danmerkur. Ég vissi að það yrði nóg
fyrir mig að gera í sumarvinnunni,
hver sem hún yrði svo að ég gaf kost
á mér, ef enginn annar fyndist. Þann
2. febrúar var það komið á hreint að
ég væri á leiðinni til Danmerkur með
BUSL hópnum á sjálfan lýðveldis-
daginn, 17. júní.
Leiðbeinendur mættu niður í
Sjálfsbjargarhús 16. júni, kl. 19:00,
þ.e. þeir sem ekki voru búnir að vera
þar allan daginn, eitthvað að útrétta
fyrir ferðina. Við fórum yfir stöðu
mála áður en unglingarnir komu.
Unglingarnir byrjuðu að streyma inn
kl. 20:00 og við sögðum þeim og
foreldrum þeirra stöðu mála og
borðuðum síðan nokkrar samlokur.
Rúta lagði af stað út á Leifsstöð kl.
21:30 og komum við þangað kl.
22:30. Þegar þangað var komið tók
við endalaus bið eftir því að búið
væri að skrá inn allan farangurinn,
gera rafmagnsdrifnu hjólastólana til-
búna fyrir flugið. í fríhöfninni gættu
unglingarnir mikillar stillingar og
efast ég um að allir hafi eytt þeim
pening sem settur hafði verið sem há-
mark. I flugvélinni voru sumir flug-
hræddir en aðrir skemmtu sér hið
besta. Undirritaður náði að hneyksla
annan leiðbeinanda svo mikið með
kaupum á rándýrum sólgleraugum að
hann gleymdi alveg flughræðslunni í
lendingu. Á Kastrupflugvelli varð
einn leiðbeinandi með sinn ungling
viðskila við afganginn af hópnum en
með góðri samvinnu og samstöðu
tókst þeim að finna hópinn aftur.
Þegar út úr rútunni kom voru tveir
leiðbeinendur, sem búa um
stundarsakir í Danmörku, þau Bryn-
dís og Nolli, sem biðu eftir okkur og
hjálpuðu við að koma unglingunum
inn í rútuna, sem var með öllu nema
hráum lauk. Rútuferðin á áfangastað
tók rúmlega 3 klst. og notuðu hinir
þreyttu ferðalangar þann tíma vel til
að sofna í lengri eða skemmri tíma, í
misjafnlega þægilegum stellingum.
Við komum loks á áfangastað til
Hou sösportsenter, sem er um 11 km.
frá Odder og um 30 km. suður af
Árósum. Þegar við vorum búin að
kasta af okkur farangrinum var kom-
inn hádegismatur og tókum við til
matar okkar, en þótt ótrúlegt megi
virðast þá virtist maturinn þarna vera
bragðmeiri en heima á Fróni, meira
kartöflubragð var að kartöflunum, og
meira nautabragð af nautakjötinu
o.s.frv. Eftir matinn fór hver fyrir sig
og í hópum að athuga hvað þessi
glæsilegi staður hefði upp á að bjóða
og er það alveg með ólíkindum hvað
mikið úrval er af afþreyingu á þess-
um stað, þar á meðal: tennis- og
körfuboltavöllur, rólur af öllum gerð-
um, m.a. ein fyrir hjólastól. Þarna
var föst bryggja með áfastri flot-
bryggju sem sumir nýttu sér óspart til
gönguferða og afslöppunar á milli
stríða.
Eftir morgunmat þann 18. júní
hélt hópurinn áfram að prófa það sem
staðurinn bauð upp á, það var farið í
róluna góðu þar sem pláss var fyrir
hjólastól ásamt bekk fyrir tvo til að
sitja á. Einnig fóru nokkrir i tennis
og uppgötvaði einn áður leynda hæfi-
leika sína í þeirri íþrótt. Eftir hádeg-
ismatinn var farið í gönguferð niður
að höfn. Því miður þurftu Bryndís og
Nolli að fara aftur til Köben eftir
kvöldmat en hinir fóru í strandbolta
eða horfðu bara á.
r
Amánudagsmorguninn 19. fórum
við í Lególand þar sem úrvalið
af dægradvöl var nóg. Við byrjuðum
á að panta okkur pizzur en þremur
leiðbeinendum leiddist biðin eftir
pizzunum svo að þau fóru og keyptu
sér stuttbuxur. Hópurinn skipti sér
niður í 3 smærri hópa sem hentaði
mjög vel. í mínum hóp var auk mín
minn unglingur og annar leiðbeinandi
með sinn ungling. Við íjórmenn-
ingarnir komumst saman að því hve
frábært aðgengi er fyrir fatlaða í
þessum æðisgengna skemmtigarði.
Gert er ráð fyrir að gestir standi í bið-
röðum á milli grinda sem er of þröngt
á milli fyrir hjólastóla svo að þeir
12