Fréttabréf Öryrkjabandalags Íslands - 01.09.2000, Side 34

Helgi Hróðmarsson, fulltrúi hjá Öryrkjabandalagi íslands:
MOBILITY
INTERNATIONAL
Snemma árs 1972 stóð breski Rauði
krossinn fyrir ráðstefnu í London til
þess að ræða sumarleyfi og ferðalög
fatlaðs fólks. Ráðstefnuhaldarar
buðu ferðaskrifstofueigendum, full-
trúum bæjarfélaga og öðrum sem
áhuga höfðu til
ráðstefnunnar.
I þá daga var
ekki mikil
áhersla lögð á að
ferðalög væru
sjálfsögð fyrir
alla, hvað þá að
fólk með fötlun
skipulegði og
héldi utan um
tómstundatilboð sín. Það átti að vera
í höndum ófatlaðra “sérfræðinga” og
góðgerðarstofnana. Þannig ættu hlut-
irnir að vera að mati flestra þeirra
sem töluðu á ráðstefnunni. Fyrirles-
ararnir lögðu hver af öðrum til að allt
sem fatlað fólk þyrfti væri friður og
ró - helst uppi í sveit. Þó má færa
nokkrum fyrirlesurum frá ferðaskrif-
stofum það til tekna að þeir buðust til
að aðstoða við ferðalög fatlaðs fólks
til útlanda. Fundarstjórinn brást við
þessu með því að stíga í pontu og
minna fundarmenn á hvað áður hefði
verið sagt - ferðalög til útlanda væri
ekki það sem þyrfti fyrir fatlað fólk.
r
Ameðan á fundinum
stóð hafði ungur
maður sem sat aftarlega í
salnum ítrekað reynt að
ná athygli fundar-
stjórans, sem gaf honum
engan gaum. Þegar
fundarstjórinn skyndi-
lega sleit fundinum, stóð
þessi maður á fætur án
þess að hafa verið gefið
orðið og sagði: “Ég hef
fjármagn til þess að gera
fötluðu fólki kleift að
ferðast til útlanda. Ef
einhver hefur áhuga, vin-
samlega hafið samband
við mig. Ég heiti
Anthony Lumley!“ Flelen Lock-
wood, fulltrúi Teeside sýslu stóð upp
og sagði: “Takið eftir orðum þessa
unga manns, sem veit eins vel og ég
að það síðasta sem ung fötluð mann-
eskja - sem jafnvel hefur búið við
einangrun allt sitt líf - þarf er friður
og ró uppi í sveit”.
A þessum tíma starfaði Anthony
fyrir Félagsmálastofnun í London.
Margt ungt ófatlað fólk hafði fyrir til-
stilli þessarar stofnunar fengið styrki
til ferðalaga til útlanda og þannig
öðlast nýja reynslu. Anthony taldi að
ungt fatlað fólk ætti einnig að hafa
þessa möguleika. Áhugasamir fund-
armenn hópuðust að Anthony og al-
mennt álit fólksins var að já - “þeirra”
fatlaða fólk langaði að ferðast líka.
Fllutirnir þróuðust fljótt og seinna
sama ár var skipulagt mót fyrir fatlað
fólk í Great Yarmouth þar sem 30
þátttakendur frá nokkrum löndum
hittust og nutu Ijölbreyttrar dagskrár
og ræddu framtíðarstefnu í tóm-
stunda- og ferðamálum.
FYRSTA SKREFIÐ - STOFNUN
BRESKU SAMTAKANNA
I ffamhaldi af umræðunni sem fór
fram á Great Yarmouth mótinu voru
sett á stofn tvenn samtök, fyrst
D.I.V.E. “Disabled International
Visits and Exchanges” og síðar
C.H.I.V.E. “Chronically Hard of
Hearing International Visits and
Exchanges”. Félagsmálastofnunin
sem Anthony starfaði hjá “The
Central Council for Youth Exchang-
es” útvegaði fundaraðstöðu og skrif-
stofuaðstoð vegna starfsemi ofan-
greindra samtaka. Anthony sat í sam-
tökunum sem ráðgjafi og fyrir hans
tilstilli og fleiri félaga fékk ungt fatl-
að fólk styrki til ferðalaga. Þetta var
tími lærdóms fyrir alla. Verkefnin
voru kannski ekki viðamikil í byijun,
en gáfu tóninn íyrir nýja hugsun og
áherslur í skipulagningu tilboða.
Fljótlega voru skipulagðar ferðir
Breta til Hollands, íran og Ítalíu.
Þessar heimsóknir voru endurgoldnar
og ungt fólk frá þessum löndum
heimsótti bresku ungmennin.
ANNAÐ SKREFIÐ - STOFNUN
MOBILITY INTERNATIONAL
ENGLAND
Árið 1977 var haldinn fundur í Hol-
landi til að ræða stofnun MOBILITY
INTERNATIONAL og árið 1978 var
MI England stofnað. Jafnvel þó
ofangreind samtök D.I.V.E. og
C.H.I.V.E. héldu áfram starfsemi
sinni í nokkurn tíma, skráðu flestir
meðlimir samtakanna sig í hin nýju
samtök.
Árið 1977 var mót
haldið í Kuwait. Það var
á meðan á þessu móti
stóð sem Anthony hitti
fjármálaráðherra
Kuwait. Þessi fundur
reyndist vera mikill
áhrifavaldur í þeirri þró-
un sem leiddi til Mob-
ility International eins
og samtökin eru í dag.
ÞRIÐJA SKREFIÐ -
STOFNUN MOBILI-
TY INTERNATION-
AL
Árið 1982 steig Anth-
ony mjög stórt og djarft
Ef allir hjálpast að.
34