Íþróttablaðið - 01.05.1978, Blaðsíða 55

láta síðan þau lið sem sigruðu í riðlun-
um keppa sín á milli um heims-
meistaratitilinn.
Brasilíumenn höfðu búið sig vel
undir keppnina og t.d. aukið áhorf-
endasvæðið á hinum fræga Mara-
cana-leikvangi í Rio de Janeiro og
rúmuðust þar nú 200.000 áhorfendur.
Þeir urðu fyrir vonbrigðum þegar
áhorfendur að fyrsta leik Brasilíu-
manna í keppninni — gegn Mexikó,
urðu ekki nema 155.000.
Fyrirfram var búizt við því að bar-
áttan um heimsmeistaratitilinn stæði
milli Brasilíumanna og Englendinga
sem nú tóku í fyrsta sinn þátt í keppn-
inni. Lið þeirra var skipað mörgum
frægum leikmönnum: Matthews,
Finney og Mortensen, svo einhverjir
séu nefndir. Fyrsti leikur Englendinga
var gegn Chile, og kom þar glögglega
fram að aðstæðurnar höfðu sitt að
segja. Englendingar voru óvanir að
leika svo hátt yfir sjávarmáli og urðu að
fá súrefnisgjöf í hálfleik. Allt gekk þó
að óskum, og sæti í úrslitakeppninni
virtist blasa við. En þá urðu Englend-
ingar fyrir fyrsta, en alls ekki síðasta
áfalli sínu í heimsmeistarakeppni. Þeir
töpuðu fyrir Bandaríkjunum 0—1, og
þar með voru möguleikar þeirra úr
sögunni. Flafa sennilega úrslit sjaldan
komið eins á óvart í heimsmeistara-
keppninni, þótt jafnan hafi ýmislegt
gerzt þar sem fáir áttu von á.
í úrslitakeppnina komust Spánn,
Brasilía, Uruguay og Svíþjóð, og nú
bókuðu allir sigur heimamanna. Þeir
sýndu algjöra yfirburði í leikjum sínum
við Svíþjóð og Spán og sóknartríó
þeirra: Jair, Ademir og Zizinho virtust
með öllu óstöðvandi. Töldu heima-
menn síðasta leikinn, við Uruguay,
nánast vera formsatriði, en Uruguay
hafði í úrslitakeppninni mátt þakka
fyrir jafntefli í leik sínum við Spánverja
og síðan marið sigur yfir Svíum.
Þegar úrslitaleikurinn hófst höfðu
200.000 Brasilíumenn verið búnir að
bíða klukkustundum saman á vellin-
um, allir komnir til að hylla sína menn
sem heimsmeistara. En bæði áhorfend-
ur og leikmenn brasilíska liðsins höfðu
gleymt einu; því að í liði Uruguay var
leikmaður sem nefndist Juan Schiaff-
ino og gekk undir nafninu beinagrindin
vegna þess hvað hann var horaður. 1
þessum leik var hann konungur vallar-
ins, bókstaflega alls staðar á vellinum
og óviðráðanlegur. Staðan var raunar
0—0 í hálfleik, en snemma í seinni hálf-
leik stakk Schiaffino sér milli brasilísku
varnarleikmannanna og skoraði. Friaca
jafnaði fyrir Brasilíu, en tíu mínútum
fyrir leikslok, fór beinagrindin rétt einu
sinni illa með varnarleikmenn Brasilíu,
lék þá sundur og saman og sendi síðan
knöttinn á félaga sinn, varnarmanninn
Ghiggia, sem skoraði sigurmarkið.
Mannfjöldinn var sem þrumu lost-
inn. Hið ótrúlega hafði gerzt. Brasilíu-
menn höfðu tapað. „Vitlaust" lið hélt
heimleiðis með heimsmeistaratitilinn.
ÚRSLITAKEPPNIN:
Uruguay - Spánn 2-2 (1-2)
Brasilía - Svíþjóð 7-1 (3-1)
Uruguay - Svíþjóð 3-2 (1-2)
Brasilía — Spánn 6-1 (3-0)
Svíþjóð - Spánn 3-1 (2-0)
Uruguay - Brasilía 2-1 (0-0)
Sviss 1954
Þegar kom að heimsmeistara-
keppninni 1954 höfðu viðhorf
til keppninnar tekið miklum
breytingum frá því sem áður var. Þátt-
tökulið voru nú fleiri en nokkru sinni
fyrr, og keppnin vakti gífurlega mikla
athygli, ekki aðeins í þeim löndum sem
áttu lið í lokakeppninni, heldur og um
heim allan. Flestar beztu knattspyrnu-
þjóðir heims höfðu búið sig af kost-
gæfni undir keppnina, en fyrirfram var
búizt við því að slagurinn myndi standa
milli Þjóðverja og Ungverja, þar sem
bæði þessi lið áttu frábæra knatt-
spyrnumenn á þessum árum og höfðu
Argentina'78
unnið hvern sigurinn af öðrum í lands-
leikjum sínum. Þannig höfðu Ungverj-
ar gert sér lítið fyrir og sigrað Englend-
inga 7—1 í landsleik sem fram fór í
Búdapest þá um veturinn. Margir áttu
einnig von á þvi að Uruguay myndi
blanda sér í baráttuna. Schiaffino var
enn í liði þeirra og nú höfðu þeim bætzt
tveir mjög góðir sóknarleikmenn þar
sem voru þeir Abbadie og Borges.
Byrjun heimsmeistaranna í þessari
keppni benti líka til þess að þeir ætluðu
sér að verja titilinn. Fyrst unnu þeir
Tékka 2—0 og síðan lögðu þeir Skota á
hné sér og rassskelltu þá, 7—0. í þeim
leik skoruðu þeir Borges og Abbadie
samtals 5 mörk!
Ungverjar sýndu líka fljótt klærnar.
Með hinn frábæra leikmann Puskas í
fararbroddi sigruðu þeir Kóreu í fyrsta
leik sínum í lokakeppninni 9—0 og
hefðu þar vafalaust getað unnið stærri
sigur, ef þeir hefðu kært sig um að láta
kné fylgja kviði. En þessi sigur átti þó
Ofsaglaðir heimsmeistarar Uruguay kyssa
verðlaunagrip sinn eftir óvæntan sigur í
heimsmeistarakeppninni 1950. Forsætisráð-
herra lands þeirra horfir stoltur á.