Íþróttablaðið


Íþróttablaðið - 01.04.1994, Blaðsíða 43

Íþróttablaðið - 01.04.1994, Blaðsíða 43
Nokkur ráð til að draga úr spennu á golfvellinum Eykur spennu Minnkar spennu Teigamir Þessi völlur er mjög langur frá þessum teigum. Ég á ekki möguleika á að íeika vel hér. Þessi völ í dag ver við aðéir verða an einnig af leikið ve urerlahgur. ð ég að sætta mig ts hcéfra skor en það dstæðingar mínir gera. Ég get samt ög unnið. Andstæð- Ótrúlegt að ég sé að leika Ég léik a Itaf vel þegaf ég leik ingurinn við klúlrbmeistarann. Ég geri með forg jafalægri mig að fífli. andsfæði kem ég á ngi íriðli. Kannski óvart? Leikur illa Égtrúi þessu ekki. Kominn 9 Ef ég gefst upp nuna missi ég högg yfir eftir átta holur. Ég kannski s if lestinni því ég gefsi get aldrei unnið þessa. of fljótt upp. Þetta ef ekki keppni. búið enn aá. Ég get alveg parað síðustu:6-10 holurnar og þá lítur þetta alls ekki ilía ut. Ég vei t aldrei hvað gerist og þáð eru margar bolur eftir. Erfitt Þetta er effiðasta teighöggið Það er au ðveldara að hitta teighögg á vellinum. Mér finnsí brautina en vallarmörkin. Ég vallarmörkin mjög ógnandi. sneiði alí taf þannig að kúlan Ég gei strax séð kúluna mína stefna þangað. hreyfist fr á vallarmörkunum. Vipp til að Ef ég kem þessu höggí ekki Það væri mjög gott ef mér bjarga pari nájægt fæ ég skölla. tækist að koma kulunni innan við metra frá holunni. En ef það tekst ekki þá á ég samt niður. Pútt til Að pútta er það auðveldasta Púttin eru erfið. Þó að ég háfi að vinna í golfi. Mér ætti að takast æft þau vel þá verð ég að þetta. í rauninni ætti mér að vera raunsær. Ég get ekki sett takást öll pútt ínnan við öll pútt n ður og ég má ekki metra. æsa mig . t'ir hverju pútti sem ég hitti ekki ofan í. íþróttamenn, sem stunda hugræna þjálfun ásamt líkamlegri þjálfun, eru fljótari aðjafnasigeftiráreynslu. Þeir geta því lagt meira á sig við þjálfun. Hugræn þjálfun er einnig talin koma í veg fyrir meiðsli. Hún eykur yfir- vegun og samhæfni vöðvahreyfinga sem er mikilvægur þáttur í golfsveifl- unni. Hefur einnig góð áhrif á ein- beitingu eftirtektog skynnæmi. Þetta eru allteiginleikarsem eru mikilvæg- ir til að geta leikið gott golf. Það er alveg Ijóst að án viljans kemst enginn langt. Það er samt ekki nóg að hafa einungis viljastyrkinn í lagi efsjálfstraustiðerekki gott. Kylf- ingur, sem er óöruggur og tauga- spenntur fyrir keppni, eykur tauga- titringinn ef hann eyðir kröftunum í að streitast á móti „fyrirsjáanlegum óförum sínum". Hver kannast ekki við það að hugsa rétt áður en á að mæta á fyrsta teig síðasta daginn í meistaramótrinu: I dag leikégörugg- lega langt yfir forgjöfinni minni afþví ég er svo taugaóstyrkur. Vænlegra er að láta viljastyrkinn vinna með ímyndinni í stað þess að vera með vonlausa baráttu gegn henni. Hug- ræn þjálfun byggist á þessu lögmáli. Með því að breyta og bæta ímynd- ina má draga úr of mikilli tauga- spennu. Þá breytist líka hegðun okk- ar og verður eðlileg en við hegðum okkur oft öðruvísi undir tauga- spennu. Ekki er þó æskilegt að vera alveg laus við streitu fyrir keppni. Það er nauðsynlegt að vera „stressaður" fyrir keppni til að sýna sína bestu frammistöðu. Þá erum við einnig að segja að okkur sé ekki sama hvernig við leikum og setjum metnað í hring- inn. Streitan, sem við finnum, stafar af því að við kvíðvænlegar eða ógn- andi aðstæður eykst adrenalínið í blóðinu sem býr líkamann undir átök. Kylfingurinn verður þá að kunna að virkja spennuna til að styrkja sjálfsímyndina. Golf hefur lágan streitustuðul. Það þýðir að einstaklingurinn verður að vera afslappaður og rólegur til að geta leikið gott golf. Rannsóknir hafa sýnt að við leikum okkar besta golf þegar viðerum ánægðogokkur líður vel. Ef fylgst er náið með bestu kylfing- unum hér á landi kemur í Ijós að ef þeir fá skolla á einhverja holuna er mjög líklegt að þeir fái fugl á þá næstu. Þetta segir okkur að eftir skollann á næsta teig ímynda þeir sér einungis góð högg og eru staðráðnir í að bæta fyrir mistökin sem þeir gerðu. Þeir setja sig í rétt hugarástand og reyna að gera sitt besta. Hvers vegna gera þeir þetta þá ekki alltaf? Agæt spurning. Þeir eru að reyna það en stundum gleyma
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64

x

Íþróttablaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Íþróttablaðið
https://timarit.is/publication/1455

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.