Íslenskar landbúnaðarrannsóknir - 01.03.1969, Blaðsíða 41

ATHUGUN Á TUNGNAÁRÖRÆFUM 39
Mynd 1. Uppgræðslusvæðið á Tungnaáröræfum.
The experimental site in the Easl Central part of Iceland.
hvert um alls fjögurra ára skeið. Ekki voru
reitir þessir afgirtir, þar sem þeir liggja
mjög afskekkt og afrétturinn ekki nýttur
fyrir upprekstrarfé.
Síðan var eftir föngum fylgzt með vexti
og þrifum gróðursins. Mæfingar voru gerð-
ar á árlegum þéttleika sáðgrasanna, hæð
biaða og stöngufs og athugun gerð á þroska
plantna á mismunandi tímum. Einnig var
metin meðaluppskera á sumarvexti ein-
stakra grastegunda með því að mæla á
þremur stöðum uppskeru af 1 m2 fleti.
Sýnishorn af uppskeru var síðan tekið til
efnagreiningar og ákvörðuð í því eggja-
hvíta og trénismagn.
NIÐURSTÖÐUR
Sáning tókst vef á öllum athugunarstöð-
um, og mátti heita, að spirun og spretta
væri jöfn yfir sáðreitina þegar á fyrsta
sumri. Haustið 1960 mæfdist túnvingullinn
þéttari í reitum en liinar tegundirnar. Þó
reyndist hulan nokkuð misjöfn á ýmsum
stöðum, og var túnvingulsreiturinn við
Snoðnufit lakastur, enda hafði vikur að
nokkru leyti skafið í reitinn. Vallarfoxgras-
ið var einnig vel sprottið, en háliðagrasið
sízt, nema við Snoðnufit. Á næstu árum
eftir sáningu hélt gróður reitanna áfram
að þéttast við endurtekna áburðargjöf, og
gætti svipaðs mismunar milli einstakra gras-
tegunda og reita.
Á þeim hluta reitanna, sem voru ekki