Íslenskar landbúnaðarrannsóknir - 01.03.1969, Qupperneq 70

68 ÍSLENZKAR LANDBÚNAÐARRANNSÓKNIR
Mynd 3. Samanburður á lofthita á Sandi, Aðaldal (heil lína) og jarðvegshita í 5 crn dýpi
(brotnar linur).
Temperaiures in air (continuous line) and soil at 5 cm depth (broken lines) at various sites
and periods.
með 3 m millibili á línum frá austri til
vesturs eða samsíða íyrrnefndum línum.
Stærð uppskerureits var 0.50 mX0.25 m =
0.125 m2. Var uppskeran vegin og síðan
greind hlutdeild eggjahvítu og trénis.
NIÐURSTÖÐUR
Hitamœlingar
Jarðvegshiti var sem fyrr segir mældur í
5 cm dýpi umhverfis skaflinn og á einni
stöð undir skaflinum. Aflestur var kl. 8.00,
14.00 og 20.00 að meðaltíma. Niðurstöður
þessara mælinga sjást í töflu 1.
Eins og sjá má, var jarðvegshitinn um
frostmark undir skaflinum, en fór ört vax-
andi, undir eins og snjórinn var bráðnað-
ur. Tvo síðustu mælingardagana lækkaði
hitinn aftur vegna kólnandi veðurs. Stöðv-
ar 1 og 2 voru uppi í hallanum ofan við
skaflinn, en stöð 4, 5 og 6 voru hins vegar
neðan við skaflinn. Kalt leysingarvatnið
rann því úr skaflinum og gat kælt jarðveg-
inn neðan við, en að ofan þornaði jarð-
vegurinn hins vegar fljótlega eftir bráðnun
skaflsins. Að vísu var veður mjög gott, sól
og hiti nær alla dagana, svo að leysingar-
vatnið náði aldrei að renna langt niður
fyrir skaflinn. Venjulega var mikil bleyta
2—3 m frá skaflröndinni, en þurrt neðar.
Sé borinn saman hitinn í stöðvunum ofan
og neðan skafls, sést, að hitinn hækkaði
örlítið fyrr á stöðvunum ofan skafls. Þegar
frá leið og þorna tók fyrir neðan, varð
hitinn svipaður. Þetta má t. d. sjá við sam-