Íslenskar landbúnaðarrannsóknir - 01.03.1969, Qupperneq 71

VAXTARKJÖR GROÐURS VIÐ SKAFL 69
Mynd 4. Samanburður á hámarks- og lágmarkshita í lofti (heil lína) og í 5 cm jarðvegsdýpi
(brotin lína) í stöð 5.
Maximum and minimum temperatures °C in air (continuous line) and soil at 5 cm depth
(broken line) at site 5.
anburð á liita í stöðvum 2 og 4, sem komu
undan skaflinum um svipað leyti.
Sem fyrr greinir, var veður mjög gott
dagana 11.—17. júní eða fyrsta til sjöunda
atliugunardag. Bráðnaði skaflinn því mjög
ört og hvarf alveg af svæðinu sjöunda at-
hugunardaginn. Daginn eftir kom köld
norðanátt, og héizt kuklinn í nokkra daga.
Má t. d. á töflu I sjá, hvernig jarðvegshit-
inn lækkar úr 13 til 15° C niður í 8 til
10° C.
Á mynd 3 má sjá, liver álnif lofthitinn,
mældur á Sandi í Aðaldal, hefur á jarð-
vegshitann á athugunarstöðvunum. Encla
þótt jarðvegshiti fyfgi í meginatriðum hfýn-
andi lofti, getur hann orðið meiri en loft-
hitinn vegna geislunar. Þannig varð hitinn
í jarðveginum í stöðvum 1—6 meiri en loft-
liitinn annan og þriðja athugunardag.
Þannig getur jarðvegurinn oiðið heitari en
loftið og síðan jafnvel hitað loftið við
leiðslu. Önnur er ástæðan fyrir því, að
jarðvegshitinn sjöunda, áttunda og níunda
athugunardag er meiri en lofthitinn. Kóln-
andi veður kemur strax fram á lofthitan-
um, hins vegar hefur jarðvegurinn mikinn
eðlisvarma og kólnar hægt. í línuritinu
má einnig sjá, hvernig hitinn jókst miklu
hraðar I stöð 2, sem var ofan skafls, en í
stöð 4, sem var neðan skafls. Hins vegar
var liitinn mjög svipaður á öllum mæling-
arstöðvunum síðustu athugunardagana.