Íslenskar landbúnaðarrannsóknir - 01.03.1969, Qupperneq 72

70 ÍSLENZKAR LANDBÚNAÐARRANNSOKNIR
Mynd 5. Þverskurðarteikning af skafli, er sýnir yfirborð fyrsta til sjötta athugunardag.
Cross section of snowdrift showing six surface stages during melting.
Á mynd 4 eru niðurstöður lágmarks- og
hámarkshitamælinga jarðvegs í stöð 5 færð-
ar í línurit. Sést þar, að lágmark nætur-
innar fer sívaxandi, að tveimur síðustu dög-
unum undanskildum. Einnig fór hámarks-
hiti dagsins vaxandi, nerna tvo síðustu dag-
ana. Sést þarna, hver áhrif kuldakastið
hafði á jarðvegsliitann. Á tveimur sólar-
hringum lækkaði lágmarkshiti næturinnar
í jarðveginum um 2.0° C og hámark dags-
ins um 3.8° C. Þá lækkaði lágmark loft-
hitans um 5.3° C og hámark lofthita um
10.3° C. Af þessu er auðsætt, hve seint jarð-
TAFLA 2
Eðlisþyngd skafls kl. 15.00 fjórða athug-
unardag (hinn 14. júní).
Stöð Site E
2 0.55
3 0.56
4 0.95
vegurinn tekur hitabreytingum. Lofthita-
gildin eru ætíð hærri, nema síðasta daginn,
er hitinn minnkaði hraðar í lofti en jarð-
vegi.
Mælingar á skafli og klaka
Sem fyrr greinir, bráðnaði skaflinn rnjög
hratt í vorhlýindunum. Skafljaðarinn færð-
ist um það bil einn til þrjá metra livern
sólarhring, jafnt eystri eða efri jaðarinn
sem hinn neðri (mynd 5). Undir öllum
skaflinum var hörð klakaskel, en hins veg-
ar var þar enginn klaki í jiirðu. Bendir
allt til þess, að snjórinn hafi lagzt á þíða
jörð og klakaskelin í skaflbotninum annað-
hvort myndazt þá eða við frost eftir haust-
hláku. Einnig mátti greina tvö eða þrjri
slík. klakalög ofar í skaflinum, og voru það
væntanlega skil rnilli snjóalaga og rnerki
eftir hlákur frá því um veturinn.
Snjórinn í skaflinum var grófur, stór-
kristallaður og laus i sér, nema við jaðrana,
þar sem allur snjór var bráðnaður af klaka-
skelinni. Þar var harður klaki, og við
neðri (vestari) jaðarinn seig fram vatn
ofan á klakanum, svo að þar myndaðist
krap. Fjórða dag athugunarinnar var eðlis-
þyngd snjósins mæld, og birtast niðurstöð-
ur í töflu 2. Þar má sjá, að eðlisþyngd var
svipuð á tveimur athugunarstöðvum skafls-
ins, en í krapa í skafljaðrinum var eðlis-
þyngd rneiri og nær sönr og í vatni.
Skaflþykkt var nræld þrisvar sinnunr á
dag á þeinr þrenrur athugunarstöðvum, senr
skaflinn náði yfir í byrjun. Mynd 5 sýnir