Strandapósturinn - 01.06.2021, Blaðsíða 47

46
væri mögulegt að blanda þessu tvennu saman. Hins vegar sagðist Emil
geta lánað afa persónulega fyrir bátnum. Eftir umhugsun tók hann höfð-
inglegu boði Emils. Fljótlega sendi Emil teikningar af 19 feta bát frá Báta-
lóni til afa. Báturinn sá átti að kosta þrettán þúsund krónur. Afa leist vel á
gripinn og lét slag standa með láni frá Emil upp á níu þúsund krónur en
Ölver og Óli lögðu fjögur þúsund krónur til kaupanna.
Báturinn var þar með pantaður og sagði Emil að báturinn yrði væntan-
legur undir næsta vor en komið var fram á haust 1954 þegar þetta var.
Emil óskaði ekki eftir tryggingu og minntist heldur ekkert á hvernig lánið
skyldi greiðast eða fyrir hvaða tíma. Emil einfaldlega treysti þessum efna-
litla harðjaxli norður á Ströndum.
Eins og til stóð kom báturinn norður á Gjögur snemma vors 1955 með
vitaskipinu Hermóði. Þá tók við vinna við að setja niður vél í bátinn, en
hana átti afi úr bátgarmi sem hann hafði keypt innan af Drangsnesi árið
áður. Báturinn sá var ekki upp á marga fiska en vélin var í lagi.
Feðgarnir Guðjón Guðmundsson á Eyri, Gunnar og Ingólfur komu þá
til skjalanna. Þeir sáu um að koma bátnum að Eyri og komu vélinni fyrir í
honum ásamt skrúfu og stýri. Fleira gerðu þeir til að gera bátinn sjókláran.
Tóku þeir ekki krónu fyrir og sýndu þar sitt einstaka drenglyndi og það
hvorki í fyrsta né síðasta skipti í garð afa og fjölskyldu.
Eftir að báturinn kom til baka frá Eyri var smíðaður kassi utan um
Axel Thorarensen um borð í Sædísi. Ljósmynd Ragnar Axelsson, Rax